ANWB-keuring: kijken, voelen en luisteren

De bestuurder van een rode Peugeot 306 XRd meldt zich bij het ANWB-keuringsstation in Den Haag. Hij komt volgens afspraak om naar de algemene toestand van zijn auto te laten kijken. Keurmeester M. Havelaar -tevens manager van het keuringsstation- vult de benodigde papieren in en maakt een werkbon klaar. Dan gaat hij aan de slag met de auto. Wij kijken mee.

8 February 2002 13:21Gewijzigd op 13 November 2020 23:24
Schrijver meet de lakdikte om te kijken of de auto misschien is overgespoten.¶ ¶ fotoverantwoording: Foto
Schrijver meet de lakdikte om te kijken of de auto misschien is overgespoten.¶ ¶ fotoverantwoording: Foto

Als eerste vraagt Havelaar aan de eigenaar of er problemen zijn. „Dat geeft al een eerste indicatie waar we eventueel naar kijken moeten. De eigenaar kent de auto, wij niet. Dat geldt natuurlijk niet bij een aankoopkeuring.” Om een eerste indruk te krijgen van de auto maakt de keurmeester daarna een proefrit. Hij let op algemene bediening, rammeltjes, kraakjes en piepjes. „Met deze Peugeot wordt niet ruw gereden”, is zijn veronderstelling als hij terugkomt. De eigenaar knikt instemmend.

Luisteren
Terug bij het keuringsstation gaat de auto op de rollenbank voor het testen van de remmen. Tegelijkertijd kijkt Havelaar in een paar spiegels om de werking van de lichten te controleren. Dan gaat de auto op de brug. De motor loopt nog en daarom kijkt Havelaar eerst even onder de kap. „Ons werk bestaat voor een groot deel uit kijken, voelen en luisteren. Je vormt zo al snel een oordeel.”

Geroutineerd duikt Havelaar onder de auto. Hij voelt of er speling op de stuurinrichting zit en meet het profiel van de banden. Alle feiten schrijft hij op een papiertje. Later wordt alles keurig in de computer ingevoerd. Het is duidelijk dat de keurmeester niet voor het eerst onder een auto kijkt. „Ik heb al honderden auto’s onder handen gehad. Dit werkt krijgt een zekere routine. Het leuke is het gesprek na afloop, als we de keuringsresultaten gaan bespreken. Zeker bij een aankoopkeuring is dat mooi. Je kunt mensen dan echt blij maken met goede resultaten. Andersom kun je aspirant-kopers ook blij maken door te adviseren de auto maar snel te laten staan.”

Aan de buitenkant kijkt Havelaar even langs de auto. „Het lijkt of er verschil zit in de structuur van de lak aan de rechterkant. Ik denk dat de deuren zijn overgespoten. Dat hoeft niet na een zware schade te zijn, maar het kan ook door het wegwerken van een diepe kras komen.” Een meting met een lakdiktemeter bevestigt wat het oog van de meester al zag: op de deuren zit een laagje lak van 120 mu dik, de rest van de auto blijft op 110 steken. Havelaar maakt een opmerking in het rapport en geeft tegelijkertijd aan hoe een en ander is afgewerkt.

Kookpunt
Onder de motorkap krijgen de reservoirs voor olie, koelwater, stuur- en rembekrachtiging een beurt. De keurmeester bepaalt van de remolie het kookpunt. Dat ligt bij deze Peugeot op 244 graden Celsius; 70 graden is het minimum. Havelaar legt uit waarom hij het kookpunt meet: „Remolie is hygroscopisch, het trekt, net als zout, water aan. Veel water verlaagt het kookpunt van de olie. Als de olie warm wordt door veel remmen, bijvoorbeeld in de bergen, dan kan het water gaan koken. Dat geeft lucht in de remleidingen, waardoor de remwerking plotsklaps minder is of zelfs wegvalt.”

Tussen de bedrijven door kijkt Havelaar naar tal van andere zaken. „Ook onder de motorkap geldt met name: kijken. Zie ik een oliedruppel? Zie ik vuil? Alles kan op een gebrek duiden.” Aan het eind van de test doet hij nog een roetmeting (alleen bij diesels). Op de grafiek die uit de printer rolt, is duidelijk te zien hoe de motorafstelling reageert op veranderingen in toerental. „Deze print geeft ons een duidelijk beeld van de algemene conditie van de motor.”

Keuringsrapport
Als alle tests zijn doorlopen, gaat de keurmeester zijn bevindingen vastleggen in het keuringsrapport. Sinds anderhalf jaar hebben de keurmeesters daarvoor de beschikking over een gestandaardiseerd computerprogramma. Alle bijzonderheden worden vastgelegd. Havelaar: „Wij maken een uitzonderingsrapportage. Alles wat dus afwijkt van het normale, dát leggen wij vast. Natuurlijk komen ook feiten als bandenprofiel in het rapport. Meetresultaten toetsen wij aan de gegevens van de fabrikant. Zo kunnen wij zien of de auto voldoet of niet.”

Na afloop bespreekt Havelaar de resultaten van de keuring. De Peugeot is voor z’n 225.000 kilometers in een heel „behoorlijke staat.” Ook de plaatschade aan de rechterzijde staat keurig vermeld. „Het herstel is goed uitgevoerd”, staat in het rapport te lezen. Details als „Portiervangers smeren” ontbreken niet. „Deze eigenaar kan tevreden zijn”, meldt Havelaar. „En hij weet nu precies waar hij aan toe is.”

Een ANWB-Totaalkeuring kost v.a. € 136,60

Meer informatie: 0800-0998888 of www.anwb.nl/autokeuringen.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer