Commentaar: Doorbraak homohuwelijk en legalisering polygamie
Wie tijdig wil signaleren welke ontwikkelingen er op hem afkomen, moet goed letten op proefballonnetjes. Dat het homohuwelijk als dubieus Nederlands exportproduct intussen de hele westerse wereld heeft bereikt, is geen nieuws meer. Een paar weken geleden stelden Amerikaanse opperrechters het homohuwelijk open voor burgers in alle vijftig staten. Prompt meldde zich een zakenman bij het gemeentehuis van zijn woonplaats in de staat Montana met het verzoek te mogen trouwen met zijn partner Christine.
Dat lijkt een legitieme wens, ware het niet dat Nathan Collier ook al getrouwd is met Victoria, al jaren samenwoont met Christine en met dit duo vijf kinderen heeft. In een interview vertelde Collier dat hij het zat is om iedere dag tegen de wet in te moeten gaan om als gezin samen te leven.
Het is glashelder dat Collier met deze suggestieve opmerking de wereld op z’n kop zet. Het is juist andersom: hij zou het zat moeten zijn om nog langer in zo’n gezin samen te leven omdat hij daarmee tegen de wet ingaat. Maar Collier beroept zich op de nieuwe wetgeving rond het homohuwelijk en zegt dat daarmee ook de weg gebaand is voor bigamie of polygamie, een huwelijk tussen meerdere mannen en vrouwen. In de media laten allerlei opinieleiders al weten dat deze stap inderdaad voor de hand ligt op basis van de recente juridische uitspraken. Collier kreeg vooralsnog nul op het rekest. Hij wacht nu op een officiële reactie maar heeft al aangegeven dat hij er een rechtszaak van maakt als hij niet met z’n tweede vrouw mag trouwen.
Wie rond ethische kwesties begint over een hellend vlak, krijgt vaak het verwijt dat hij schromelijk overdrijft. Soms is dat overigens terecht. Maar daar staat tegenover dat er allerlei voorbeelden zijn van kleine stapjes die na verloop van jaren toch een flinke omwenteling hebben veroorzaakt. Zo is het niet ondenkbeeldig dat de dreigende zaak in de VS het eerste stapje is naar een vrijgeven van polygamie.
Ook in Nederland gaan van tijd tot tijd stemmen op ten gunste van polygamie. Vorige maand betoogde schrijver Arnon Grunberg op de voorpagina van de Volkskrant: „Nu het gevecht om het homohuwelijk gewonnen is, meen ik dat we het gevecht voor de legalisering van polygamie moeten aangaan.” Het wachten is nu op onderzoeken die, net als bij homorelaties, aantonen dat kinderen zich gelukkig voelen bij zulke oudercombinaties.
Wat dat betreft moeten de voorstanders van veelwijverij nog een hobbel overwinnen, want wetenschappers hebben juist aangetoond dat samenlevingen waarin monogamie de norm is, minder sociale problemen hebben: er komen minder verkrachtingen voor, minder criminaliteit, diefstal en fraude. Geen wonder, want dat is ook de norm die God in de schepping heeft gelegd, toen Hij aan één man één vrouw gaf. De vele voorbeelden in de Bijbel waarin die norm overtreden werd, laten duidelijk zien dat daar geen zegen op rustte. De belangrijkste pijlers van het huwelijk, wederzijdse trouw en liefde, worden spoedig ondermijnd zodra er een derde in het spel komt.