Commentaar: Studiekeuze refojongeren nauwelijks gericht op geld of rijkdom
De eindexamens zijn achter de rug, de geslaagde kandidaten hebben hun boekentas aan de vlaggenstok gehangen. Wie ’s avonds –al dan niet met een hondje– door de buurt wandelde, kon horen waar de examenfeesten werden gehouden, of zag het aan de hoeveelheid fietsen en scooters voor een deur. Tenminste, als de kandidaten niet klassikaal naar Mallorca of Ibiza zijn vertrokken. Want dat lijkt de nieuwe trend. Zoals in de 17e en de 18e eeuw afgestudeerden de ”Grand Tour” maakten en in Italië kunst gingen bestuderen, zo vinden veel geslaagde jongeren kennelijk dat ze nu eerst aan een reis toe zijn. Niet na, maar vóór de studie. En niet om cultuur te bestuderen, maar om de bloemetjes buiten te zetten. Het is te hopen dat reformatorische jongeren deze trend aan zich voorbij laten gaan.
Veel geslaagde jongeren gaan na de vakantie studeren en schreven zich al in bij de hbo-opleiding of universiteit van hun voorkeur en de studierichting van hun keuze. Natuurlijk zal dat een studie zijn waar hun talenten in het bijzonder liggen, of gericht zijn op het beroep waar ze het oog op hebben. Of wellicht iets minder beredeneerd; de studie die ze leuk vinden. Ze hebben immers geleerd ”hun hart te volgen”, ”trouw te zijn aan zichzelf”, en te doen wat ”goed voelt”.Het is interessant om te bezien of in de loop der jaren de studiekeuze van reformatorische jongeren verandert. Natuurlijk is het aantal aangeboden studies sterk uitgebreid en is binnen de verschillende studierichtingen de differentiatie schier eindeloos. Maar ongetwijfeld zijn er in, zeg maar, de laatste dertig jaar verschuivingen te ontdekken in de interesse van reformatorische jongeren.
Zo leken de voorbereidende studies voor ‘dienstverlenende’ beroepen de laatste jaren minder in tel. Of het moesten de studie medicijnen en aanverwante studies zijn. De economische richtingen met bedrijfskunde en businessmanagement schenen geruime tijd juist bijzonder in trek. Waaruit sommigen de conclusie trokken dat de refojongeren, als het gaat om materialisme, niet onder doen voor jongeren buiten de gezindte. Wat overigens niet in de eerste plaats iets zegt over de refojongeren. Want het is immers de generatie vóór hen die hen heeft opgevoed en meegevoerd in dat materialisme.
Intussen valt het niet mee om voorgaande te onderbouwen met cijfers. Alle scholen zijn verplicht de informatie over de gekozen vervolgstudie van de student door te geven aan DUO, de uitvoeringsorganisatie van de rijksoverheid voor het onderwijs. Maar DUO splitst niet uit naar de identiteit van de school en is sowieso terughoudend om informatie te verschaffen. Wellicht zouden reformatorische scholen onderling de informatie kunnen delen en combineren.
Gelukkig lijkt de genoemde trend zich te keren. Schooldecanen zien wel een verbreding van de studiekeuze. Reformatorische jongeren kiezen wat makkelijker voor ‘exotische’ studies als bijvoorbeeld Russisch, of melden zich eerder aan bij onderwijsinstellingen als de Roosevelt Academy. Maar niets wijst er (meer) op dat geld en rijkdom de drijfveer zijn bij de studiekeuze. Dat is meer dan een verheugende ontwikkeling.
