De reis begint, stellen schrijvers Frans en Andrea van Hartingsveldt, bij de geboorte van het kind. Een goede voorbereiding op het aanstaande ouderschap is volgens hen heel belangrijk. Voor mensen die al wat langer op opvoedingsreis zijn, is het goed af en toe stil te staan en te overdenken of men nog op de goede weg is. Het boekje is geschreven voor zowel de ”beginners” als de ”gevorderden” op opvoedingsgebied.

Andrea van Hartingsveldt is redacteur bij de GezinsGids en schreef eerder boeken als Bijbelstudies voor vrouwen en de serie ”Komt kinderen”. ”Opvoedingsreis” schreef ze samen met haar man Frans. De auteurs noemen het belang van de kerkelijke gemeente in het elkaar helpen bij de opvoeding. Ze wijzen erop dat dit boekje gebruikt kan worden in opvoedingsgroepen. Daar zijn ze zelf in Elspeet nauw bij betrokken geweest; hun boekje is zelfs hieruit ontstaan.

Gelukkig stelt het tweetal niet de eigen inzichten in het middelpunt, maar benadrukken ze dat de Bijbel het meest betrouwbare kompas in de opvoeding moet zijn. „Ook al is de Bijbel geen opvoedkundig handboek, er staat wel alles in wat nodig is om vader of moeder te zijn, ook in deze tijd.” Christelijk opvoeden is alleen mogelijk bij God vandaan en met gevouwen handen, stellen de auteurs terecht.

Zes keer B

Elk hoofdstuk van ”Opvoedingsreis” heeft dezelfde opbouw van ”zes keer B”: Bijbelstudie, basis, bespreken, betrekken, boekentip en beklijven. Eerst wordt een Bijbelgedeelte besproken aan de hand van vragen, waarna bij ”basis” nader op het onderwerp wordt ingegaan. Dan volgen vragen, een casus of een stelling om te bespreken en tips voor het hele gezin.

Als onderwerpen komen aan de orde: de reizigers (opvoeders en kinderen), de bagage (het onderwijs), de tijd (voor elkaar en het gezin), de Bijbel als kompas, liefde en genade als basis, orde onderweg (regels/gehoorzaamheid) en de gevaren en obstakels.

Het echtpaar Van Hartingsveldt heeft met ”Opvoedingsreis” een degelijk opvoedkundig werkje neergezet. Jammer is dat de voorbeelden en tips vooral gericht zijn op jonge kinderen, terwijl de opvoedingsreis loopt vanaf dat een kind geboren wordt tot aan zijn volwassenheid. De auteurs geven bijvoorbeeld als tip om in de woonkamer een parcours met obstakels uit te zetten (dat verbeeldt de levensreis), dat door een geblinddoekt kind moet worden gelopen. Het spelletje: Ik ben op reis en ik krijg mee… (van mijn ouders op mijn levensreis) zal niet alle kinderen aanspreken, zeker niet kinderen die alles letterlijk nemen.

Kortom: wat lezers in dit boekje zouden kunnen missen is dat er rekening wordt gehouden met verschillen tussen de reizigers. Alle opvoeders zijn anders, maar ook alle kinderen. Niet iedereen gaat op zijn reis even snel. Er zijn zieken, gehandicapten, kinderen met een beperking of stoornis. Wij moeten hen op hun reis volgen en begeleiden. Elk kind is anders en heeft een andere aanpak en benadering nodig. Ouders kunnen bij het lezen van ”Opvoedingsreis” een beeld voor ogen krijgen van een keurig voorbeeldgezin waarbij alle leden op zondagmiddag meedoen aan een parcours, knutselwerk of spel. Laten die ouders bedenken dat de handreikingen in dit boekje zeker waardevol zijn, maar mogelijk niet voor ieder gezin haalbaar en toepasbaar.

Boekgegevens

Opvoedingsreis. Bijbelse opvoeding in de praktijk, Frans en Andrea van Hartingsveldt; 
uitg. De Banier, Apeldoorn, 2015; ISBN 978 94 6278 203 7; 112 blz.; € 9,95.