Dubbele gevoelens bij berging stenen door Vissersbond
HARLINGEN. Pakweg 2000 kilo per stuk wegen ze, schat Tjalf Jan Bakker, schipper van bergingsschip Friendship. Vijf dikke keien, die een paar weken geleden door Greenpeace in de Noordzee waren gedumpt, liggen op de kade in Harlingen.
Het is dinsdagmorgen. Precies op tijd meert de Friendship af bij de visafslag in de Friese havenstad, opgewacht door een groepje journalisten. Het persmoment is geregisseerd door de Nederlandse Vissersbond, opdrachtgever van de bergingsactie. De bond heeft er genoeg van dat Greenpeace vissers dwars zit, meldt een strijdbare voorzitter Johan Nooitgedagt.
Greenpeace is in geen velden of wegen te bekennen. Vissers zijn er wel. De mannen van de Urker kotter FD 283 zijn bezig met reparaties aan hun schip, dat zaterdag in de haven door een groot vrachtschip werd lek gestoten. Ze kijken toe hoe de stenen op de kant worden getakeld. „Als je die in je netten krijgt, heb je forse schade”, zegt de 29-jarige Johan van Dijk. „En kleinere kotters lopen de kans dat ze kapseizen.”
Dat Greenpeace zijn gang niet mag gaan, daar zijn ze het allemaal over eens. Vandaar dat ze vierkant achter het kort geding staan, dat maandag in Amsterdam dient. De belangenorganisatie van kottervissers VisNed heeft die zaak tegen de milieuorganisatie aangespannen, na een succesvolle lobby van de Urker vissersvrouw en gemeenteraadslid Anja Keuter. Maar juist vanwege die rechtsgang heeft Van Dijk een dubbel gevoel bij de actie van die andere brancheorganisatie, de Vissersbond. „Greenpeace zal hier misschien misbruik van maken en zeggen dat de stenen gemakkelijk te vinden zijn. Maar dan vergeten ze dat de Friendship speciale apparatuur aan boord heeft die wij niet hebben.”
Nooitgedagt bevestigt dat zijn organisatie zonder overleg met VisNed de actie op touw heeft gezet. Maar dat hoeft volgens hem geen probleem te zijn. „Ik denk dat we elkaar aanvullen. Bovendien hebben we stenen laten liggen. Als de rechter Greenpeace gelast om die weer op te halen, kunnen ze alsnog aan de slag.”
De Friendship is een van de twee voormalige boomkorkotters –ooit eigendom van de Urker rederij De Boer– die het Terschellinger bergingsbedrijf Friendship Offshore in de vaart heeft. Grote schepen met zware motoren zijn het, uitgerust met de modernste snufjes voor speurwerk onder water. Zusterschip Good Hope wist afgelopen winter binnen enkele uren in het Kanaal de gezonken Urker kotter Z 85 te lokaliseren, nadat de Britse kustwacht dagenlang tevergeefs had gezocht.
„Wij hebben een side scan sonar aan boord. Daarmee kunnen we een strook zeebodem van 1 kilometer breedte heel nauwkeurig afzoeken”, zegt schipper Bakker. Gevonden voorwerpen worden met een onderwatercamera verder bekeken. Dat gebeurde maandag ook op de Klaverbank, een belangrijk visgebied in de Noordzee. Bakker had de coördinaten van de dumplocatie van Greenpeace opgevraagd bij de kustwacht. „We hadden de stenen snel te pakken. Het is daar mooie schone zandgrond, andere stenen liggen er niet. We zijn al met al een uur of twee bezig geweest.”
Bakker schat dat de keien ongeveer 2000 kilo per stuk wegen. „Ik ben zelf garnalenvisser geweest. Het is echt gevaarlijk als je dit in je net krijgt.”
De Vissersbond heeft de stenen officieel ingeklaard bij de douane. Wat er nu mee gebeuren gaat? Nooitgedagt: „Ze blijven natuurlijk van Greenpeace, die kan ze hier komen ophalen.”