Levenslang is in Nederland levenslang en dat wil de regering ook zo houden. Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens staat echter op het standpunt dat een levenslange straf alleen humaan is als de veroordeelde toch nog een heel klein beetje hoop kan blijven koesteren.

De mogelijkheid tot gratie is voor Nederland die stip aan de horizon. Maar de Raad voor Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming (RSJ) zegt nu echter dat rechters niet goed over een gratieverzoek kunnen oordelen, als ze niet een indruk kunnen krijgen van hoe iemand zich in de samenleving zou kunnen handhaven. Daarom zou een vorm van re-socialisatie, een nieuwe kennismaking met de samenleving, voor de veroordeelden nodig zijn, iets van verlof dus. Daarom was de Raad ook voor het verlof aan Loi Wah. C.

Dijkhoff gaat verder met de uitgangspunten van Hof en Raad aan de slag. Genoemde punten zijn voor hem namelijk „ aanleiding om nader te bezien of een aanpassing in de tenuitvoerlegging van de levenslange gevangenisstraf zou kunnen bijdragen aan de houdbaarheid ervan voor de rechter”. De bewindsman zal hierover eerst de betrokken partijen en belanghebbenden raadplegen, waaronder in elk geval het Openbaar Ministerie, de rechterlijke macht, de Nederlandse Orde van Advocaten, de procureur-generaal bij de Hoge Raad en slachtofferorganisaties.

De PVV staat inmiddels op de achterste benen: „Een viervoudige moordenaar met een levenslange gevangenisstraf die op verlof mag, het is werkelijk te bizar voor woorden”, aldus Helder. „De RSJ en het ministerie van Veiligheid en Justitie ondermijnen het principe van de levenslange gevangenisstraf.” Ze wil een debat.