Begin jaren negentig schreef hij in het dagblad Trouw het onbestaanbaar te vinden dat een kerk waarvan hij lid is zoiets ingrijpends als een fusie met een andere kerk zonder zijn toestemming kan uitvoeren. „Op een morgen word ik wakker als lid van de Verenigde Hervormde Kerk(en) zonder dat ik er als lid mee heb ingestemd. Ik vrees dat ik die gedachte niet kan verdragen.”

De emeritus hoogleraar communicatiewetenschappen schreef in 1993, voorafgaand aan een vergadering van de Vereniging van Vrijzinnig Hervormden over het SoW-proces, een notitie aan de inmiddels overleden jurist prof. mr. A. Mulder. Daarin stond: „Eén ding weet ik zeker: ik overweeg een gerechtelijke procedure, wanneer men zonder mijn schriftelijke toestemming mijn lidmaatschap van de Nederlands Hervormde Kerk overhevelt naar een nieuwe kerk. Is dat geen aardig (proef)proces waard?”

Het ontbreken van inspraak van het individuele kerklid in de kerk vindt Van der Meiden nog steeds „absoluut verwerpelijk.” Maar volgens hem is er sinds 1993 wel het een en ander veranderd. „De mogelijkheid om op het plaatselijke vlak hervormd of gereformeerd te blijven, is volop aanwezig”, zegt hij desgevraagd. „Ik ga dus nu, ook met het oog op alle beroering in de kerk, geen stampij maken.” Van der Meiden sluit toekomstige stappen echter niet uit. „Ik weet niet hoe de kerk reageert op eventuele afsplitsingen.”

Prof. Van der Meiden was als publiciteitsmedewerker van Kerk en Wereld betrokken bij de achttien initiatiefnemers van Samen op Weg. Niet als theoloog, maar als hulp bij het vertalen naar het publiek.