Opinie

Die politieacties, ik kan ze niet uitleggen

Ik distantieer me van de huidige acties van de politiebonden, schrijft brigadier Pieter van Oossanen.

Pieter van Oossanen
23 April 2015 16:17Gewijzigd op 15 November 2020 18:25
„Ik zie nu actievoerende collega’s in politieauto’s rijden terwijl ze normaal bureauwerk doen. Collega’s die niet de bevoegdheid hebben om op straat te werken, omdat ze de vereiste competenties daarvoor niet tijdig hebben gehaald.” Foto: Politieauto’s rij
„Ik zie nu actievoerende collega’s in politieauto’s rijden terwijl ze normaal bureauwerk doen. Collega’s die niet de bevoegdheid hebben om op straat te werken, omdat ze de vereiste competenties daarvoor niet tijdig hebben gehaald.” Foto: Politieauto’s rij

Ik ben politieman in hart en nieren. Ik werk in de 24 uursdienst en ben politiemotorrijder. Volgens mij heb ik het mooiste beroep ter wereld. Als dienders staan we voor de veiligheid in de samenleving. We zorgen dat burgers de wet­geving naleven door op te treden tegen overtredingen en misdrijven. We beschermen iedereen die in Nederland woont of verblijft. We verlenen hulp aan mensen die dat nodig hebben. Door ontsporingen te bestrijden, van burenruzies tot het optreden tegen criminele groeperingen, helpen we de samen­leving te ordenen.

Mijn werk omvat het basispolitie­werk in de volle breedte: boeven vangen, handhaving, meldingen opvolgen. Zo kom ik zowel met de mooie als de vervelende kanten van de samenleving in aanraking. Een uitdagende maar ook intensieve job, zowel fysiek als mentaal. Als politieman word je geconfronteerd met diepe ellende, moet je dagelijks in een ”split of a second” een besluit nemen en aanhoren dat je het nooit goed doet.

Proces-verbaal

Wordt ons werk ondergewaardeerd? Ik denk het wel. Tussen haakjes: mensen die überhaupt niet aan het werk komen, zitten in een moeilijker parket. Maar het is volstrekt onacceptabel dat voor politiepersoneel de nullijn geldt – al zo veel jaren. De minister moet zich schamen dat een rechtvaardige cao zo lang uitblijft. Dat is geen goed werk­geverschap. Serieus onderhandelen op basis van de voorstellen van de minister bleek niet meer mogelijk. De onderhandelingen liggen nu volledig stil. Met acties vragen politiebonden aandacht voor hun cao-conflict met de minister van Veiligheid en Justitie. Collega’s reden gisteren in politievoertuigen van Groningen naar Limburg met een snelheid van 60 kilometer per uur, de landelijke zwaan-kleef-aanactie.

Ik schaam mij ervoor en distantieer mij ervan. En ik kan het onmogelijk aan mijn omgeving uitleggen. Want hoe vertel ik de burger dat ik hem op de snelweg hinder, als ik de volgende dag die persoon een proces-verbaal moet geven voor „gevaar en hinder veroorzaken” op de openbare weg?

Hoe kan ik de burger uitleggen dat ik zijn aangifte niet opneem, als ik daarvoor een eed heb afgelegd? Voor iedere diender geldt dat hij of zij „plichtsgetrouw en nauwgezet de taken vervult en zaken die hem uit hoofde van de functie vertrouwelijk ter kennis komen of waarvan hij het vertrouwelijke karakter moet inzien, geheim houdt voor anderen dan de personen die hij ambtshalve op de hoogte moet stellen; zich gedraagt zoals een goed ambtenaar betaamt, zorgvuldig, onkreukbaar en betrouwbaar is en niets zal doen dat het aanzien van het ambt schaadt.”

Geen bevoegdheid

Ik zie nu actievoerende collega’s in politieauto’s rijden terwijl ze normaal bureauwerk doen. Collega’s die niet de bevoegdheid hebben om op straat te werken, omdat ze de vereiste competenties daarvoor niet tijdig hebben gehaald. En die dwingen nu met een politieauto het verkeer achter zich…

Ik kan het niet uitleggen. In de media wordt bericht over „acties van de politie.” Maar ik ben niet de enige die zich buiten deze acties houdt. Ik ben voor een betere cao, maar dit kan ik niet uitleggen.

Beste burger van Nederland, ik schaam me.

De auteur is brigadier bij de politie.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer