Het is 1939. Sam en Moos zitten op een bankje in Amsterdam. Sam leest vol interesse de laatste editie van Der Stürmer, de weekkrant van de nazi’s. Vol verbazing zegt Moos tegen hem: „Waarom lees je dat slechte blad? Er staan alleen maar leugens in!” Waarop Sam antwoordt: „Heel eenvoudig. In onze eigen kranten en pamfletten lees je hoe moeilijk wij Joden het hebben. Je leest over de dreiging en het geweld tegen het Joodse volk. Maar als ik deze krant lees, dan voel ik me stukken beter. Want dan lees ik dat wij Joden de wereld regeren, dat wij al het geld hebben en dat wij de touwtjes in handen hebben.”

Aan deze wat wrange Joodse grap moest ik denken tijdens het lezen van het artikel van Marcel Poorthuis (RD 28-3). De ”Joodse lobby” van vroeger en de ”christenfundamentalistische” lobby van vandaag worden machten toebedeeld waarvan wij in werkelijkheid alleen maar kunnen dromen. We zouden het vredesproces tussen Israël en de Palestijnen controleren en Amerika beïnvloeden, en denkbeelden over de islam en het Jodendom bepalen. Kortom: Christenen voor Israël zou aangemerkt moeten worden als een uiterst gevaarlijke beweging.

Uit balans

Als de bewering van Poorthuis klopt en we werkelijk die macht of ambitie zouden hebben, dan zou de wereld er volgens ons heel anders uitzien. Dan zouden de Verenigde Naties niet met meer dan driekwart van hun resoluties de staat Israël veroordelen. VN-resoluties ter veroordeling van Rusland, China, Kroatië, Congo, Libië of andere Afrikaanse en Arabische landen waar de mensenrechten op grote schaal worden geschonden en bloedige moordpartijen plaatsvinden, ontbreken volledig. Ter vergelijking: in 2014 werden er in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties 21 resoluties aangenomen die Israël veroordeelden, tegenover slechts 4 resoluties tegen andere landen. Het evenwicht is compleet zoek.

Als onze ”lobby” werkelijk zo krachtig zou zijn, dan zouden leiders in Europa keihard stelling nemen tegen het toenemende anti-Israëlsentiment in de media en de politiek. Dan zouden Joden in Nederland het Israëlische beleid niet meer hoeven te verdedigen op verjaardagsfeestjes of te worden bespuugd op straat. Dan zouden Joden in Frankrijk en Oekraïne gewoon in Europa willen blijven wonen, omdat het er veilig is.

Voor alle duidelijkheid: de macht van Christenen voor Israël strekt niet zo ver. Net zo min als de macht van de zogenaamde Joodse lobby of de zogenaamde christenfundamentalistische lobby. Als het niet zo triest zou zijn, zouden we er hartelijk om lachen.

Terug naar de kern

Het enige wat onze stichting Christenen voor Israël propageert, is dat christenen de Bijbel lezen en serieus gaan nemen wat er in Gods Woord staat. We schrijven in ons gratis maandblad Israël Aktueel over Gods trouw aan Zijn verbonden. We geven lezingen over de profetieën die we in onze tijd in vervulling mogen zien gaan. We vertellen over het prachtige plan van de Heere God met deze wereld. We steunen humanitaire projecten in Israël, zowel voor de Joodse als voor de Arabische bevolking. We nemen keihard stelling tegen elke vorm van antisemitisme.

Het is fascinerend om te zien dat buitenstaanders vaak veel beter denken te weten dan wij wat onze standpunten zijn over bepaalde zaken. We zijn anti-islam, we zijn tegen Palestijnen, we houden van het doodknuffelen van de staat Israël en de Joden, we zijn kritiekloos. Allemaal zaken waar wij ons totaal niet in herkennen.

Als fundamentalisme betekent ”terugkeren naar de kern”, dan noemen wij ons met plezier fundamentalisten. Maar de term wordt door Marcel Poorthuis gebruikt om extremisme aan te geven: het blind nalopen van onlogische stellingen en een vreemde leer. Daar herkennen wij ons totaal niet in. Dan zou de term eerder op de vijanden van Israël en het Joodse volk van toepassing kunnen zijn.

Je kunt het eens of oneens zijn met de standpunten van Christenen voor Israël, maar je kunt ons niet verwijten dat we onwetend of naïef zijn. Als Christenen voor Israël zijn we verlangend en zoekend om ons leven in te richten naar Gods wil. Steeds opnieuw willen we bouwen op het fundament: de barmhartige Vader en Zijn Eniggeboren Zoon, die ons bekend wordt gemaakt door de Heilige Geest. Hij maakt Zijn wil bekend met betrekking tot Israël, de gemeente en deze wereld.

De auteur is hoofd communicatie en activiteiten bij Christenen voor Israël.