„Ik vraag me serieus wel eens af wie er in de cockpit naast me zit. Wie garandeert me dat je hem of haar kunt vertrouwen?” zo staat in het artikel in het blad Piloot en Vliegtuig te lezen. „Misschien is er net iets verschrikkelijks in iemands leven gebeurd waardoor hij het allemaal niet meer ziet zitten? Ik hoop niet dat ik zoiets ooit ontdek als ik na een bezoekje aan de wc geconfronteerd word met een cockpitdeur die nooit meer opengaat.”

„Bizar”, noemt Cocheret de samenloop van omstandigheden. „De boodschap van mijn column was dat ik me zorgen maak over de afgesloten deur die naar de cockpit leidt. Ik heb het geschreven vanuit de gedachte dat we allemaal mensen zijn die af en toe kunnen ontsporen. Als een piloot er een einde aan wil maken, kan hij zijn collega buiten de cockpit houden en ongestoord zijn plan uitvoeren.”

Het zou goed zijn als piloten op elkaar letten. Toch is dat lastig, meent Cocheret. „In de luchtvaart werken we normaliter niet met vaste collega’s. Ik werk als gezagvoerder vaak met mensen die ik pas voor het eerst ontmoet. Elke vlucht volgt een vooraf vastgelegd patroon. Ieder bemanningslid weet precies waar hij aan toe is en wat zijn taak is. Er is weinig ruimte voor een diepgravend persoonlijk gesprek. In de luchtvaart geldt een protocol waarin we als vliegers onveilige of verdachte situaties rapporteren. Toen ik vermoedde dat een collega alcohol had gebruikt, heb ik dat destijds gemeld. De man heeft zich ziek gemeld en is geholpen om van zijn alcoholprobleem af te komen. Alcohol is te ruiken, maar bij iemand die geestelijk in de knoop zit, is dat meestal niet aan de buitenkant te zien.”

De gezagvoerder zegt elk jaar een medische keuring te ondergaan. „Psychologische weerbaarheid is een belangrijk onderdeel bij het trainen in de simulator. Daarin wordt gekeken naar je stabiliteit, je gedrag, de manier van leidinggeven en beslissingen nemen. Psychologische tests bieden overigens niet meer dan een schijngarantie. Iemand die de test glansrijk doorstaat, kan een week later door financiële of relationele problemen volstrekt ontsporen.”

Cocheret voelt zich in de cockpit altijd op zijn gemak, „al ben ik me er natuurlijk wel van bewust dat er mensen rondlopen, net als in ieder ander bedrijf, die het moeilijk hebben. Als ik mijn collega’s als potentiële bedreiging zou gaan moeten zien, wordt de situatie voor mij onwerkbaar.”

Diverse vliegmaatschappijen stellen na de ramp van dinsdag verplicht dat er altijd twee leden van de bemanning in de cockpit zijn. De gezagvoerder is ervan overtuigd dat de maatregel binnen korte tijd wereldwijd zal worden ingevoerd. „Het aantal zelfmoordacties van piloten uit de afgelopen twintig jaar is klein, maar de impact van zo’n ramp is gigantisch.”

Iemand die aan depressies heeft geleden moet gewoon de kans krijgen om piloot te worden, stelt Cocheret desgevraagd. „Iedere vlieger moet veel lichamelijke en psychische tests doorstaan. Eerst op de vliegschool, daarna rond de sollicitatie bij de luchtvaartmaatschappij. Bij de promotie tot gezagvoerder opnieuw. Bovendien volgt na elke ziekenhuisopname –of het nu voor een gebroken been is of bij psychische problemen– opnieuw een uitgebreide keuring als piloten weer aan het werk gaan. Voor al die tests bestaan vereisen voor bijvoorbeeld zicht, bloeddruk en ook geestelijke gezondheid.”