Oekraïne was altijd prima in staat om zelf genoeg kolen te winnen. Maar die mijnen staan voornamelijk in de Donbas, de regio waar nu pro-Russische rebellen de dienst uitmaken. Circa de helft van de mijnen is door de oorlog gesloten, en de kolen uit de andere mijnen worden niet aan Kiev geleverd. Ook de Russen weigeren om kolen te leveren.

Analisten schatten dat Oekraïne per wintermaand echter zo’n 1 tot 2 miljoen ton geïmporteerde kolen nodig heeft. Zo’n 40 procent van de stroom die wordt gebruikt in Oekraïne wordt namelijk opgewekt in kolencentrales. Daarom moet het land nu proberen om in allerijl een deal te sluiten met andere kolenproducerende landen. Maar dat is weer lastig door de zwakke Oekraïense munt.

Voor de overige 60 procent van de stroomvoorziening is Oekraïne afhankelijk van kernenergie, gas en waterkracht. De kerncentrales en waterkrachtcentrales draaien op volle kracht om het kolentekort op te vangen.

Gas is overigens slechts goed voor 10 procent van de elektriciteitsproductie. Voor gas is het land ook afhankelijk van Rusland. Onlangs werd er een gasdeal gesloten tussen de twee landen, maar de leveringen vanuit Rusland en de betalingen vanuit Oekraïne liggen nog altijd stil. Oekraïne heeft namelijk nog een voorraad waarmee het land ongeveer 3,5 maand vooruit kan.