Vooropgesteld, hulporganisaties als Woord en Daad, ZOA, Gereformeerde Zendingsbond (GZB) en het deputaatschap tot hulpverlening in bijzondere noden van de Gereformeerde Gemeenten informeren hun achterban allemaal over de mogelijkheden tot donaties. Schenken en nalaten zijn op hun websites en in hun papieren publicaties een steeds terugkerend thema. Geen enkele instelling gaat echter zover dat ze mensen in een bepaalde leeftijdscategorie actief en rechtstreeks vraagt om hun nalatenschap te bestemmen voor het goede doel.

Woordvoerder Harry Fikse zegt desgevraagd dat de GZB zijn leden in een bepaald leeftijdssegment vorig jaar een brief heeft gestuurd met daarin de vermelding dat de zendingsorganisatie een brochure beschikbaar heeft met informatie over erfenissen en legaten. „We hebben mensen 
dus niet ongevraagd de brochure opgestuurd. Uiteindelijk hebben 45 respondenten de informatiefolder aangevraagd.”

De GZB kreeg niet meer dan een handjevol negatieve reacties, zegt Fikse. „Vaak ging het om de kinderen van ouderen. Zij lieten weten geen prijs te stellen op onze bemoeienis.”

De berichtgeving dat goede doelen massaal een beroep doen op oudere mensen om hun erfenis af te staan, noemt Robert Paul Fennema van het Leger des Heils tenden­tieus. „In de loop der jaren is het aanbod van nalatenschappen gegroeid. Onze afdeling fondsen­werving is daarop aangepast. We adverteren bijvoorbeeld in bladen, maar staan bijvoorbeeld ook op de 50PlusBeurs.” Volgens Fennema ligt het binnenhalen van nalatenschappen ten onrechte onder een vergrootglas. „Erfe­nissen zijn niet meer dan een deel van de fondsenwerving.”

Het deputaatschap tot hulp­verlening in bijzondere noden van de Gereformeerde Gemeenten benadert de achterban niet met een persoonlijke brief over nalatenschappen of legaten. „Wel geven we in ons blad De Noodklok en op de website informatie over een dergelijke vorm van doneren”, zegt een woordvoerder. „Het aantal legaten en nalatenschappen dat we binnenkrijgen groeit in elk geval niet.”

De ZOA brengt alle vormen van donaties onder de aandacht van de achterban, zegt woordvoerder Ard-Jan Gijsbertsen. „Erfenissen en legaten zijn niet meer dan een deel van onze fondsenwerving. Geenszins proberen we mensen in een bepaalde richting te duwen. Het is begrijpelijk dat ouderen allereerst aan hun kinderen of familie denken.”

Hulp Oost-Europa overweegt om een folder over de diverse vormen van doneren met het periodieke blad mee te sturen. „Daarover is nog geen besluit genomen”, aldus Adré Lichten­donk. „Natuurlijk vergrijst onze achterban en liggen daar mogelijkheden. Maar de vraag is of en hoe je de donateurs moet aanschrijven. Het gaat om gevoelige materie.”

Huiverig om de achterban gericht en actief te benaderen als het gaat om erfenissen of legaten, is ook Rina Molenaar van Woord en Daad. „Jaarlijks informeren we de achterban via ons blad specifiek over de mogelijkheden om ons via legaten of nalatenschappen financieel te steunen. Bovendien staan we als instelling vermeld in de zogeheten goededoelen­gidsen die bij notarissen op de leestafel liggen.”

Open Doors, een organisatie die zich inzet voor vervolgde christenen, speelt met de gedachte om in de toekomst een deel van de oudere achterban actief te benaderen met de vraag of ze het werk voor de vervolgde kerk via een nalatenschap of legaat willen steunen. „Een speciale werkgroep onderzoekt momenteel of een pilot mogelijk is”, zegt Johan van Dhamme van Open Doors. „Veel mensen blijken begaan met het lot van de vervolgde kerk. We krijgen veel vragen van betrokkenen over de manier waarop ze ook na hun dood kunnen bijdragen aan de steun voor vervolgde christenen. De eventuele pilot moet duidelijk maken hoe die manier van actieve fondsen­werving onder ouderen overkomt bij de achterban en wat we uit die reacties kunnen leren.”