Corporaties moeten kleiner worden. Landelijke woningbouwverenigingen moeten terug naar eenheden die actief zijn in één woningmarktgebied.

Er moeten strenge eisen komen aan fusies van corporaties.

Er moeten grenzen komen aan uitgaven voor leefbaarheid, grondbezit en schaalgrootte.

De overheid moet duidelijker regels stellen, gemeenten moeten meer invloed krijgen, de positie van huurders moet versterkt worden.

Het Centraal Fonds Volkshuisvesting moet worden omgevormd tot één onafhankelijke Woonautoriteit, die al het toezicht onpartijdig voor zijn rekening neemt.

De minister moet commissarissen bij corporaties die niet functioneren, kunnen ontslaan. Het interne toezicht moet worden geprofessionaliseerd. Commissarissen mogen ook maar 8 jaar blijven zitten.

Als het helemaal misgaat, moeten corporaties failliet kunnen gaan. Banken en projectontwikkelaars moeten er niet meer van uit kunnen gaan dat ze geen gevaar lopen als ze risicovolle producten aan corporaties aanbieden.

De rol van de accountants moet beter worden uitgevoerd.

Fraude en zelfverrijking door corporatiebazen moet hard worden aangepakt. Opsporing en vervolging van dit soort praktijken moeten meer prioriteit krijgen.

Er moet ook gekeken worden naar en worden geëxperimenteerd met alternatieven voor het huidige stelsel. Het is denkbaar de sociale huisvesting helemaal door de markt te laten organiseren. De overheid zou ervoor kunnen zorgen dat wonen betaalbaar blijft door randvoorwaarden te stellen. Andere mogelijkheden zijn de sociale huisvesting door de overheid te laten organiseren of door de burgers zelf. Volgens de enquêtecommissie zijn dergelijke veranderingen juridisch mogelijk, maar op korte termijn niet realistisch.