Vorige week betoogde ik in deze krant dat christenen wel degelijk evolutie als scheppingsmethode van God kunnen aanvaarden. Kijk om je heen, ze zijn er in grote aantallen, was mijn argument. Mijn bijdrage eindigde met een oproep om samen voor het Evangelie te staan, ondanks een verschil in denken over de manier waarop God onze realiteit heeft geschapen. En vooral: te stoppen met het verdacht maken van medechristenen die geloof en de reguliere wetenschap willen verbinden.

In zijn reactie van 23 oktober gaat Jan van Meerten helaas niet echt in op mijn argumentatie, en schuift hij mijn oproep terzijde. In plaats daarvan stelt hij dat evolutie in strijd is met de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Nu zijn belijdenissen belangrijke documenten, maar ze zijn niet de absolute toetssteen voor het christendom en hebben niet het laatste woord waar het over evolutie gaat.

Dat kan ook niet, alleen al omdat voor de Dordtse synode het thema ”evolutie” geheel niet speelde. Voor het concilie van Nicea overigens ook niet, maar de belijdenis die daar is opgesteld kan prima worden onderschreven door christenen die evolutie accepteren.

Verdachtmaking

Verder koppelt Van Meerten een acceptatie van evolutie aan de gnostiek, iets waar ik ernstig bezwaar tegen wil maken. De gnostici meenden dat de schepping inherent slecht was. Van Meerten heeft vaak genoeg aan discussies over schepping en evolutie deelgenomen om te weten dat dit niet het standpunt is van christenen die evolutie accepteren.

Over de goedheid van de schepping wordt door hen juist veel nagedacht. Kan een schepping waarin de dood aanwezig is goed zijn? Er zijn tal van interessante bijdragen die stellen dat dit inderdaad zo is. Met gnostiek heeft dit allemaal niets te maken.

Dit is nu zo’n verdachtmaking die niet helpt om dichter bij elkaar te komen, net als de opmerking dat de scheppingsleer voor hem belangrijker is dan een wetenschappelijk model. Impliciet zegt hij dat die twee met elkaar strijden. Dat is gewoon niet waar.

De scheppingsleer is een theologisch concept dat overigens veel breder is dan de eerst hoofdstukken van Genesis. De scheppingsleer is mij dierbaar, en concurreert op geen enkele manier met de wetenschappelijke modellen die de schepping beschrijven.

Alleen het evolutionisme, dat levensbeschouwelijke conclusies wil verbinden aan wetenschappelijke modellen, gaat niet samen met de scheppingsleer. Dit evolutionisme verwerp ik dan ook stellig.

Catastrofe

De opmerkingen over walvisfossielen en koolstof-14 zijn standaardteksten waarvan de onjuistheid al vele malen is aangetoond. De reguliere wetenschap heeft geen probleem met catastrofes, alleen met één enkele alles verklarende catastrofe.

Er zijn tal van voorbeelden van massale sterfte in het fossielenarchief gevonden, maar het gaat altijd om lokale gebeurtenissen, niet om uitingen van een wereldwijde ramp. En wat het koolstof-14 betreft, het spijt mij te moeten zeggen dat jongeaardecreationisten hier wetenschappelijke gegevens uit hun context hebben gehaald en er een onhoudbare interpretatie aan hebben gegeven. De technische details gaan te ver om hier uit te schrijven, maar wie de zoekterm ”koolstof 14 Fransen” bij Google intikt, vindt helemaal bovenaan zowel mijn uitleg als een weerwoord van jongeaardecreationisten.

Verketteren

Terug naar mijn eerste bijdrage in deze krant. Die ging niet over wetenschap, maar over de manier waarop wij als christenen omgaan met een verschil van inzicht over de manier waarop onze Heer deze wereld heeft geschapen.

Laat ik voorop stellen: ook christenen die voor evolutie zijn hebben zich soms te negatief uitgelaten over geloofsgenoten die overtuigd zijn van een schepping in zes dagen. Maar ik herhaal mijn oproep: laten we ophouden elkaar te verketteren.

Wie zegt dat het onmogelijk is om christen te zijn en evolutie te accepteren zegt daarmee dat ik geen christen kan zijn. Maar dan is ook prof. Cees Dekker geen christen, evenmin als Andries Knevel en theoloog Alister McGrath en nog vele, vele anderen. Ik zie niet in hoe zo’n houding de zaak van het Evangelie verder helpt.

De auteur is science writer aan de Rijksuniversiteit Groningen en freelancewetenschapsjournalist.