„Een psalm van David, voor 
de opperzangmeester.”

Dit is een diepgaande psalm en er zijn maar weinig mensen die de inhoud ervan verstaan en onder­vinden. Maar daar de Heilige Geest hem geschreven heeft en bevolen heeft hem te lezen en te zingen, willen wij toch naar hem luisteren om te vernemen wat hij ons innerlijk leert. Wellicht zijn er onder ons die hem nodig hebben, aan zijn inhoud behoefte hebben.

Het is waar dat men de wereld niets leren kan, maar er zijn toch ook vele ware christenen die de aanvechting waarover deze Psalm spreekt, bij ondervinding kennen. Hoe die lieve heilige profeet zich toen gedragen heeft, wordt ons hier voorgehouden. En wij kunnen daaruit leren hoe ook wij ons hebben te gedragen wanneer wij in een dergelijke nood en aanvechting komen. Hij voert ons voor ogen een zware strijd: de duivel, die slaags is met een hart dat graag vroom en goed wil zijn, en omgekeerd. Zulke harten biedt hij een goede les.

De duivel maakt de ziel namelijk zo bang dat de wereld voor haar te klein is. Het is een echt geestelijke strijd, waarin noch macht, noch wijsheid, noch zwaard hulp kunnen bieden, maar God alleen, en anders is het verloren. Het gaat over mensen die door de duivel ten hoogste bekommerd en droevig zijn gemaakt. Ook ménsen kunnen ertoe bijdragen dat iemand vertwijfelt aan alles wat hij van God heeft gehoord.

Maarten Luther, 
predikant te Wittenberg

(”Preek over Psalm 13”, 1533)