Romeinen 13 zegt ons heel duidelijk dat we het gezag van de overheid moeten erkennen. Wie zich tegen dit gezag verzet, verzet zich tegen een instelling van God. Dat is voor ons als mensen die leven in de 21e eeuw moeilijk te accepteren. Wij zijn het er diep in ons hart niet mee eens.

Over dit specifieke stuk in de Bijbel heb ik veel nagedacht, naar aanleiding van een besluit van de regering in 2001. De regering besloot toen over te gaan tot ruiming van vele dieren, door de veeziekte mond-en-klauwzeer (MKZ) die ons land toen teisterde.

Samen met mijn gezin woonde ik destijds in Kootwijkerbroek. En ook de varkens waar wij voor zorgden moesten worden gedood wegens vermeende MKZ. Het gezag erkennen van de overheid, terwijl je ervan overtuigd bent dat je varkens gezond zijn en ruiming niet nodig is, is voor mij erg moeilijk geweest.

De Bijbelverklaring van Dächsel heeft me geleerd dat een christen geen recht van revolutie kent. Een christen kan in een toestand komen dat hij aan de overheid gehoorzaamheid moet weigeren. Maar alleen als die overheid hem noodzaakt om onrecht te doen. Nooit als een christen zelf onrecht moet lijden!

Opdracht

Uiteindelijk heb ik ingestemd met de ruiming van de varkens. Maar ik vraag me regelmatig af of het niet anders had gemoeten. Was ik tot die tijd niet politiek actief, de worsteling die ik in Kootwijkerbroek heb meegemaakt, is voor mij achteraf een van de redenen geweest om de politiek in te gaan.

Ik wilde actief meedenken en niet chagrijnend mijn hoofd buigen omdat het niet anders kon. Niet denken: het wordt steeds minder christelijk en Nederland is toch niet meer te redden. Niet tegen de politiek aanschoppen, maar proberen veranderingen ten goede in de overheid aan te brengen. Dat was een opdracht die ik mezelf meegaf toen ik politiek actief werd. Eerst als raadslid en fractievoorzitter voor het CDA in Barneveld en nu als Tweede Kamerlid.

De titel die de organisatie me vandaag meegaf was: Politiek is niet vies. En ja, daar ben ik het mee eens. Politiek bedrijven is het sluiten van compromissen. Dit is in mijn ogen niet hetzelfde als vuile handen maken. Het is de kern van de politiek om op vredige wijze verschillende meningen te verenigen in een gemeenschappelijk belang.

In de dagelijkse praktijk merk ik dat politiek ook strijd kan zijn. Strijd om op te komen voor je idealen. Strijd om op te komen voor onze naasten. Maar ook strijd om op te komen voor onze veiligheid.

Veiligheid

Dat is gelijk een bruggetje naar wat Romeinen 13 ons nog meer leert. De overheid staat in dienst van God en is er voor ons welzijn. Daaronder versta ik ook dat zij dient op te komen voor onze naasten en onze eigen veiligheid buiten onze landsgrenzen.

Recent heeft de Tweede Kamer in grote meerderheid ingestemd met een missie naar Irak. Zo’n besluit wordt niet zomaar genomen. En eerlijk gezegd vind ik het eigenlijk het moeilijkste van mijn werk als Tweede Kamerlid en volksvertegenwoordiger.

Mannen en vrouwen worden met zo’n besluit door de overheid een oorlogsgebied ingestuurd. Het kan hun hun leven kosten. Maar ik heb met volle overtuiging voor de missie gestemd. De terroristen van de Islamitische Staat (IS) zijn een bedreiging voor Irak en Syrië, voor de Arabische wereld en voor ons in het Westen. Waar IS heerst, heerst een terreur die zijns gelijke in de wereld niet kent.

Het is ook een bedreiging voor onze samenleving. Jihadisten reizen heen en weer. Zwaaien hier met hun vlaggen en ze roepen van daaruit op tot actie tegen Nederlandse doelen. Nederland heeft dáár een taak, omdat IS ons híér bedreigt. Maar we hebben daar ook een taak omdat we het moorden, het mishandelen en het verdrijven van hele volkeren aan de grens van Europa niet kunnen laten gebeuren.

Tot slot leert dit Bijbelgedeelte ons ook dat we belasting moeten betalen en ontzag moeten hebben voor Gods gezag. Ik heb de indruk dat veel mensen gefrustreerd zijn over de politiek. Diverse verkiezingen hebben dat ook laten zien. Nieuwe partijen zien het licht en als ze de verwachtingen niet waarmaken richten we ons weer op een andere partij. Maar gelukkig, God Zelf is onaantastbaar. Hij kan een regering laten doen wat Hij wil.

Politiek is alleen daarom al niet vies.

De auteur is lid van de Tweede Kamer voor het CDA.