Dat vertelt stuntshoworganisator Stefan Vranckx uit het Belgische Beringen, zo’n 40 kilometer ten zuiden van Maastricht. Vranckx heeft ervaring met honderden stuntshows, waaronder enkele in Nederland. Zelf zit hij geregeld achter het stuur van een monstertruck. „Maar ik ga er niet mee springen.” Rijden met zo’n monsterwagen is geen sinecure. „Als je met de neus naar voren rijdt, zie je niet wat er 10, 12 meter voor je voorwielen gebeurt. Bestuurders kijken dan ook naar beneden, tussen de wielen en het chassis door, naar wat zich voor de wagen bevindt.”

Als de 1,80 meter hoge en honderden kilo’s zware wielen van een monstertruck losraken, ontwikkelen die enorme krachten, weet Vranckx. „Maar zoiets heb ik in shows op pleinen en in dorpen nooit meegemaakt. Als onderdelen van monstertrucks losraken, gebeurt dat vooral in stadionshows, waar mensen uit de wereldtop met hun achterwielen meters boven autowrakken springen. In die stadions zit het publiek boven het circuit.” Zelf maakte Vranckx een paar jaar geleden tijdens een show een incident mee in het Belgische Middelkerke. „Een achteras van een monstertruck brak af. Voor het publiek was er geen risico.”

Vranckx is niet verbaasd dat het zo mis is gegaan in Haaksbergen. „Ik heb enkele jaren geleden tegen mijn vrouw al gezegd: „Vroeg of laat gaat het mis.” Machines worden steeds krachtiger. Organisatoren van stuntshows willen centjes verdienen. Ze doen shows die eigenlijk volgens de letter van de wet niet mogen.”

Niet mals is de kritiek van Vranckx op de chauffeur van de monstertruck in Haaksbergen, Mario D. „Aan alle kanten stond er publiek op het veel te kleine plein. Het volk stond zo dichtbij. Dan moet je met een machine van 1500 pk niet gaan starten. Punt. Doe je dat wel, dan speel je met mensenlevens.”