Commentaar: Ongenuanceerdheid op sociale media is niet te bestrijden
Geen tijd zo modern of de kinderen krijgen geschiedenisles. Want wie z’n geschiedenis niet kent, zal hem nog eens mee moeten maken. En wie geen geschiedenis heeft, blijft altijd kind.
Tijdens de geschiedenislessen leren we over gebeurtenissen die de wereld veranderden. Revoluties, democratiseringsprocessen, afschuwelijke oorlogen.
De uitvinding van de boekdrukkunst was ook zo’n revolutie. Ineens was het mogelijk om denkbeelden breder en sneller te verspreiden dan je door het gesproken woord ooit zou kunnen.
De radio werd uitgevonden, de tv deed haar intrede. De gordijnen rond ons lokale leven werden beetje bij beetje opgehaald. Grenzen werden vaag, mogelijkheden van communicatie eindeloos.
En toen, ergens in de vorige eeuw maar toch nog heel recent, was er ineens internet. Aarzelend zette de digitaal vaardigen de eerste stapjes op het wereldwijde web. De grote massa wist amper nog van het bestaan. Die vond de fax al een grote stap vooruit.
Inmiddels is de wereld niet meer voor te stellen zónder internet. Het is misschien wel de meest onderschatte revolutie uit onze wereldgeschiedenis. Dat die revolutie niet alleen een grote sprong vooruit was, zal duidelijk zijn. Er is moeilijk een medium voor te stellen waarop meer vuiligheid te vinden is dan juist internet. Alles is voor iedereen met een internetaansluiting ineens binnen klikbereik.
Inmiddels hebben de meeste mensen ook een internetverbinding op hun smartphone. En dat bracht het volk nog een paar stappen dichter bij de macht. Mede dankzij de moderne media is een hype via Twitter of Facebook te creëren door het plaatsen van een boodschap van 140 tekens of minder. Yasmina Haifi, ambtenaar bij het ministerie van Veiligheid en Justitie, weet er inmiddels van mee te praten. Zij werd geschorst nadat ze in een tweet stelde dat de Islamitische Staat eigenlijk een zionistisch –lees: Joods– complot is. Binnen enkele minuten werd haar tweet opgepakt door de media en een rel was geboren.
Het was niet de eerste rel en het zal ook de laatste niet zijn die veroorzaakt wordt door het gebruik van sociale media. Vroeger kozen we eens per vier jaar onze politieke vertegenwoordigers. Tegenwoordig worden ze meerdere keren per uur gekozen. Moest je ooit voor een demonstratie naar het Malieveld, tegenwoordig open je simpelweg de Twitterapplicatie op je telefoon om je ongenoegen wereldkundig te maken.
Dankzij de internetrevolutie kan zelfs iemand als Haifi binnen een uurtje duizenden likes hebben op een Facebookpagina die is opgezet om haar nota bene te steunen. De domme massa hobbelt nu eenmaal graag achter een relletje aan. Want genuanceerdheid zoek je op Twitter tevergeefs, simpelweg omdat je in 140 tekens niet genuanceerd kunt zijn. En op Facebook ontbreekt bij posters en likers (mensen die een stukje op de site plaatsen of die aangeven dat ze het leuk vinden) meestal de kennis om een gedegen stuk te schrijven of te beoordelen.
Wie zich niet langer wil ergeren, kan maar één ding doen: snel de mobiel in de zak stoppen, of de laptop dichtklappen. Tegen domheid is geen kruid gewassen.