Na de sluiting van de bijeenkomst door de Elburgse predikant ds. J. de Bruin, om vier minuten voor vier, luidden de klokken van de –gereformeerde– Ichthuskerk. Toen deze zwegen, namen de aanwezigen 1 minuut stilte in acht, waarna ze staande Psalm 39:3 zongen: „O Heer’, ontdek mijn levenseind aan mij.”

Op diverse momenten tijdens de zendingsdag stonden de sprekers stil bij de vliegtuigcrash op 17 juli in Oekraïne. Ds. De Bruin refereerde er ook aan in zijn openingsgebed.

De predikant hield een toespraak naar aanleiding van Psalm 9:21b: „Laat de heidenen weten dat zij mensen zijn.” Dat laatste is voor ieder mens goed, aldus ds. De Bruin, die eerst inging op de zondeval en er verder op wees dat er een Mens gekomen is Die betaald heeft voor de schuld van mensen. Van Hem zei Pilatus: „Zie de Mens.”

Ds. De Bruin: „Christus heeft in Zijn mens-zijn de vloek ten volle beleefd die Hij moest ondergaan voor Zijn kerk. Hij heeft geweten dat Hij mens was. Hij heeft Zich tot zonde laten maken. De eerste mensen wilden als God zijn. God wilde mens worden om de zondaar weer tot een mens te maken zoals Hij het heeft bedoeld.”

Ds. M. C. Tanis mediteerde over Johannes 4:4: „En Hij moest door Samaria gaan.” De emeritus predikant uit Werkendam merkte op dat Jezus door het stellen van een vraag aan de Samaritaanse vrouw aansluiting zocht. „De vraagstelling van de Heere heeft niet tot doel een zondaar vast te zetten, maar hem te brengen waar Hij hem hebben wil. Toen Jezus de vrouw vroeg om haar man te roepen, vluchtte ze niet bij Hem vandaan, maar werd ze juist open voor Hem.”

De predikant adviseerde ambtsdragers die op bezoek komen bij gemeenteleden die het niet meer zien zitten, om naast hen te gaan staan en hen te dienen. „Zo was de levenshouding van Jezus. Hij zei nooit dat Hij niet verder wilde.”

Ds. W. Roos nam zijn uitgangspunt in 2 Korinthe 5:20. Verzoening, aldus de hersteld hervormde emeritus predikant uit Doornspijk, betekent dat de onverzoende mens in vijandschap met God leeft.

Uit zijn eigen leven vertelde hij hoe hij voelde dat Gods toorn op hem rustte. Maar in plaats dat de Heere hem verdoemde, sprak God dat Hij niet meer op hem 
zou schelden. „Dan krijg je vrede met God, ervaar je een liefde die sterker is dan de dood en kun je van Hem niet zwijgen in je omgeving.”

Ds. K. Visser uit Barendrecht overdacht de woorden uit Handelingen 5:31. Het is belangrijk om na te denken over Israël, gaf hij aan. „Als we worstelen met de toekomst van Israël komt dat ons geestelijke leven ten goede. Toen Robert Murray McCheyne in de negentiende eeuw voor een zendingsreis naar Israël ging, was zijn gemeente bereid hem af te staan. Juist tijdens zijn afwezigheid ontstond er een opwekking.”

Ds. Visser noemde een ootmoedige schuldbelijdenis ten opzichte van de Joden de beste houding voor het begin van de Evangelieverkondiging onder hen. Pogingen om met hen in gesprek te geraken over het Evangelie vielen hem echter niet mee. „Ze wilden overal over praten, behalve over de Messias.” Toch wil hij de woorden in de tekst ook voor nu laten staan: „Om Israël te geven bekering en vergeving der zonden.”

W. L. van der Staaij, student aan de Theologische Universiteit Apeldoorn, vertelde een verhaal over de martelares Perpetua. Hij had dit onderwerp gekozen om te laten zien „wie er echt gelukkig zijn in dit leven. Dat zijn alleen de kinderen van de Heere.”