Vestia, de grootste corporatie van het land, balanceerde enige tijd op de rand van de afgrond als gevolg van risicovolle financiële avonturen met zogenoemde derivaten. Die hadden plaats onder leiding van Staal. Het Vestia-drama was de aanleiding tot de parlementaire enquête.

Staal leek bij het begin van het verhoor de zwarte piet toe te schuiven naar het Waarborgfonds Sociale Woningbouw, dat volgens hem het gebruik van derivaten wel goed vond, mits ze door banken werden verstrekt die getoetst waren. In 2011 veranderde het WSW van koers, zei Staal. In 2009 en 2010 keken er ook een nieuwe accountant en nog een ander bureau naar en hun reacties waren volgens Staal „signalen dat we met Vestia op de goede weg zaten.”

Verder waren de derivaten, waarmee je de mist in kunt gaan als de rente daalt, in de periode tot 2008 een gangbaar product geworden, aldus Staal, dat ook door scholen en zorginstellingen werd afgenomen.