Mogelijk dat de hypotheekrente iets daalt en de spaarrente, maar dat zal marginaal zijn, denkt hij. Zijn collega Sylvester Eijffinger, eveneens verbonden aan de Universiteit Tilburg, is stelliger. „Effecten voor de consumenten zijn er totaal niet.”

Voor het goede begrip, het gaat hier om de directe effecten. De ECB hoopt met de renteverlagingen te bereiken dat banken hun overtollig geld niet langer veilig wegzetten bij de ECB, maar het daadwerkelijk in de reële economie investeren via leningen aan bedrijven en particulieren. Dat zou het herstel van de economie in de eurozone in een hogere versnelling moeten brengen, en dat is uiteindelijk goed voor iedereen.

Maar of de ECB dat met de renteverlagingen voor elkaar krijgt, ook daar twijfelen beide economen aan. „De rente is al zo lang zo laag, dan had de economie al lang moeten groeien”, zegt Benink. Eijffinger zet de renteverlagingen weg als „symboolpolitiek”.

Naast het verlagen van de rente kondigde ECB-president Mario Draghi aan dat de centrale bank tot 2018 voor in eerste instantie 400 miljard euro langetermijnleningen aan financiële instellingen in de eurozone gaat verstrekken. Ook dat moet banken stimuleren geld in de reële economie te steken.

Benink en Eijffinger hadden op meer gehoopt. Het probleem is volgens hen dat banken het verstrekken van leningen aan met name mkb-bedrijven, een sector die van groot belang is voor de economie in de eurozone, nog altijd als een groot risico beschouwen. De ECB had een deel van dit risico kunnen overnemen. Dat zou volgens beide economen meer zoden aan de dijk hebben gezet.