Het argument dat de EC aanvoert, is dat het huidige beleid nog maar kort geleden door de lidstaten en door het Europees Parlement is vastgesteld. Nieuwe inzichten lijken daarom uitgesloten. De trein kan gewoon verder rijden.

Dat is een merkwaardige redenering. Iedereen weet dat een recente datum voor besluitvorming op zichzelf geen reden kan zijn om iets te heroverwegen. Ook onlangs genomen beslissingen kunnen fout zijn. Het kan daarom geen kwaad om recent genomen beslissingen nog eens tegen het licht te houden.

Erger is dat de EC zomaar de wens van 2 miljoen burgers negeert. Dat getuigt van arrogantie en van willekeur. Arrogantie, omdat een groep van 2 miljoen mensen niet zomaar over het hoofd gezien mag worden. Willekeur, omdat er tal van voorbeelden zijn dat instanties op zijn minst in gesprek gaan met kleinere groepen.

Wie de hele gang van zaken op zich in laat werken, krijgt de indruk dat de EC deze oproep van burgers vooral terzijde schuift omdat die niet past in haar denkraam. Het modern liberalisme laat geen ruimte voor remmende opvattingen die hun oorsprong vinden in het prolifedenken.

Dat de beslissing van de EC alles te maken heeft met libertinisme op het gebied van medische ethiek wordt onderstreept door de reactie van Europarlementariër Sophie in ’t Veld van D66. Zij zegt verheugd te zijn dat de EC met dit besluit „zich duidelijk uitspreekt in deze baas-in-eigen-buikdiscussie.”

Dat is opvallend. Want juist D66 is groot voorstander van referenda waarbij burgers zich direct uitspreken over allerlei beleidsbeslissingen. Kennelijk moet voor die partij het volk vooral gehoord worden als het schreeuwt om realisering van plannen die D66 goed uitkomen. Zodra een aanzienlijke groep iets anders wil en dus afwijkt van het libertijnse spoor mag dat geluid gewoon worden gesmoord. In ieder geval is nu duidelijk wat het pleidooi van D66 voor meer directe betrokkenheid van de burger bij allerlei beleidsbeslissingen voorstelt. Daarvoor is ruimte als het in hun libertijnse kraam te pas komt.

De beslissing van de EC maakt opnieuw duidelijk wat de positie is van mensen die een conservatieve, vaak Bijbels gefundeerde, opvatting hebben. Die moeten zo snel mogelijk worden gemarginaliseerd. Zo nodig door hen als bekrompen danwel als fundamentalistisch neer te zetten. Dat is een erg goedkope en doorzichtige manier.

Houdt dit in dat het verzet tegen moderne, libertijnse plannen en besluiten maar achterwege gelaten moet worden omdat het toch geen kans van slagen heeft? Dat zeker niet. Het betekent wel dat men goed beslagen ten ijs moet komen en een zeer lange adem moet hebben.