Archief over kindertehuizen van pa Van der Steur overgedragen

Wild en onhandelbaar was de jongen, en in het kindertehuis sloeg hij alles kort en klein. „Waarom ben je toch altijd zo raar?” zei pa Van der Steur, en hij gaf hem een zoen. Toen brak er iets bij de jongen. Hij begon te huilen en zei: „Ik herinner mij niet dat iemand mij ooit een kus gaf of streelde.”