„De enige attractie op het buitenterrein is de Ariane 4”, vertelt André Schmidt, pr-medewerker van het Bremense Space Center. De slanke raket blijkt niet alleen een educatief symbool van het menselijk kunnen -en falen- op ruimtevaartgebied te zijn, haar gestroomlijnde huid verbergt tevens een van de ’snelste’ attracties van het park. Schmidt: „Op de bodem van de raket staan vier banken met in totaal 28 stoelen opgesteld. Bezoekers kunnen daarop plaatsnemen en worden vervolgens zo’n 70 meter omhoog geschoten. Tijdens die lancering ervaren ze een druk van 3,5 keer de zwaartekracht (3,5G) op hun lichaam. Net als een echte astronaut. De weg terug is trouwens ook vrij heftig. De deelnemers dalen niet langzaam af, maar krijgen een flinke zet mee.”

Opvallend is dat de gloednieuwe raket er vanbinnen nogal smerig uitziet. Bewust, verklaart de pr-medewerker. „Het moet allemaal een beetje ranzig zijn. Dat past meer bij de aard van de sensaties.”

Door een enorme gang lopen we even later het ’ruimteschip’ binnen. Alles is groot, enorm, reusachtig. De vier uitlaatpijpen van een raket kijken vanaf het plafond als vurige ogen op ons neer. Plotseling schiet met een gierend geluid de Galaxie Express door de ruimte. De berijders van de ’slang’ turen met een avant-gardistische bril naar een TFT-schermpje voor hun stoel. Schmidt: „Het is het ouderwetse idee van een achtbaan, maar dan in het modernst mogelijke jasje. Vanwege de 3D-brillen en de displays krijgen de deelnemers het idee dat ze door het heelal scheuren.”

Kwantumturbine
Iets rustiger is de kinderattractie een stukje verderop. Een doolhof met een verende bodem vol rotsen moet de kids het idee geven dat ze de maan aan het verkennen zijn.

Dan bereiken we een kwantumturbine. De schakel tussen heden, verleden en toekomst, verklaart de gids. „Je moet de doorgang langs de turbine zien als een soort tijdtunnel. Dat moet ook blijken uit de beelden van vroeger, nu en later die op de wanden geprojecteerd worden.”

De tijdtunnel leidt naar de centrale hal, met in het centrum een gigantische bol. Een soort planeet die van binnenuit pulseert van futuristische lichteffecten. De lasershow moet bezoekers het idee geven dat ze lichtjaren van de aarde verwijderd zijn en niet meer gebonden zijn aan de wetten van tijd en ruimte, verklaart een folder van het centrum in hoogdravende bewoordingen. De bol dient tevens als ontmoetings- en herkenningsplek.

Vanuit de centrale hal zijn de overige attracties te bereiken, zoals Robot Rescue. Deelnemers nemen plaats in een gestroomlijnd voertuig op een rail dat langzaam begint te rijden. Vervolgens komen van alle kanten robots op hen af. Robots die besmet zijn met een virus en geherprogrammeerd dienen te worden. Die ’genezing’ voltrekt zich als de deelnemer hem met zijn laserpistool weet te raken. De scores worden bijgehouden, zodat iedereen aan het einde van de rit weet hoe hij of zij gepresteerd heeft.

„In eerste instantie had het spel een andere insteek”, vertelt Schmidt. „De robots waren in eerste lezing gewelddadig en slecht en moesten neergeschoten, gedood worden door de deelnemers. We zijn daarvan teruggekomen, omdat we dat ethisch niet verantwoord vonden. Bovendien willen we niet dat kinderen er nachtmerries aan overhouden.”

Schoonheid
Een attractie die qua sensatie en actie wat uit de toon valt, is ”Destination Moon”. Het gaat om een ruimteschip dat om de maan vliegt. Je ziet de aarde als het ware opkomen en je hoort een astronautenstem zeggen dat Gods werken wonderbaar zijn. Schmidt: „We wilden ook een rustige ruimte creëren waarin grootouders met hun kleinkinderen zich kunnen verbazen over de schoonheid van onze planeet.”

Heel andere ervaringen bieden de attracties Star Trek Borg Encounter en Stargate 3000. Ze zijn gebaseerd op ”Star Trek” en ”Stargate”, sciencefictionseries op tv, en voeren de deelnemer mee in een buitenaardse wereld met vreemde wezens. Door geavanceerde virtual reality-technieken waant de reiziger zich ver van eigen bodem in groot gevaar. In het Stargate-verhaal wordt de sleutel tot de sterrenpoort die naar huis leidt, afgepakt door een Egyptisch ogend figuur met de naam Satra, waarna een spannende achtervolging begint. In de Startrek-episode nemen de buitenaardse Borgs het ruimteschip van de bezoeker in. Koude luchtstromen, duw- en trekwerk en laserstralen moeten de astronauten nog meer bij het verhaal betrekken.

Attractie Planet Quest is minstens zo vreemd, maar wel iets vriendelijker. Je rijdt in een gondel met een 3D-bril op het hoofd door een wereld waarin allerlei vreemde wezens contact met je proberen te leggen. Gelukkig niet om te pijnigen of te doden, maar puur om te communiceren. Opnieuw is het motto: Wel sensatie, maar geen dood en verderf.

Afkicken
Ondanks de goede bedoelingen van de directie zal een bezoek aan het Space Center je niet in de koude kleren gaan zitten. Zeker bij kinderen niet. Licht, geluid, snelheid, spanning en buitenaardse wezens doen absoluut een aanslag op zintuigen en fantasie. Daar verhelpen een paar minuten Destination Moon niets aan. Afkicken duurt zeker een paar dagen of nog langer. Je kunt het ervoor over hebben. Of helemaal niet gaan.

Het Space Center in Bremen is geopend van dinsdag tot en met vrijdag vanaf 10 uur en op zaterdag en zondag vanaf 9 uur. Toegangsprijzen bedragen 18 euro voor volwassenen en 16 euro voor kinderen vanaf 6 jaar en senioren. Die prijzen gelden van 19 december 2003 tot en met 11 februari 2004 (de periode tussen de preopening en de officiële opening). Vanaf 12 februari 2004 bedraagt de entree voor volwassenen 22 euro en voor kinderen en senioren 18 euro. Meer info: Duits Verkeersbureau, 020-6978066 en www.space-center-bremen.de.