Dit is de conclusie van een uitgebreid onderzoek door het General Accounting Office (GAO = onafhankelijke rekenkamer van het parlement) in Washington. Het onderzoek werd ingesteld op verzoek van de senatoren Richard Durbin en Charles Grassley. „Het blijkt weer het oude liedje, ondanks alle retoriek over de strijd tegen het terrorisme die absolute prioriteit verdient. Maar nog steeds weet de linkerhand hier in Washington niet wat de rechterhand doet”, aldus een kritische Grassley die zei „niet verheugd” te zijn over de resultaten van het onderzoek.

Een belangrijk instrument voor de illegale financiering vormen zogeheten moslimliefdadigheidsorganisaties. De federale recherchedienst FBI en de belastingdienst IRS blijken geen gegevens uit te wisselen over zulke organisaties, ook niet als die op de lijst van verdachte organisaties voorkomen. Het ministerie van Justitie blijkt niet systematisch gegevens te verzamelen en te analyseren betreffende de financiën van verdachte groepen.

Zulke groepen beschikken over een breed arsenaal van mogelijkheden om aan geld te komen. Behalve de eerdergenoemde liefdadigheidsorganisaties zijn er de sponsors die geld leveren via het vrijwel oncontroleerbare hawala-systeem. Verder komt men aan geld door het witwassen van zwart geld, verdiend met de verkoop van gesmokkelde sigaretten, gestolen babyvoeding, gesmokkelde diamanten en goud, met de verkoop van namaakmerkartikelen of fraude met gestolen bankpasjes en creditkaarten.

Er bestaat volgens het GAO een ingenieus internationaal net, dat onderzoek erg moeilijk maakt. Toen Amerikaanse en Pakistaanse onderzoekers kortgeleden de boeken van een organisatie in Pakistan nader wilden bestuderen, was deze club plotseling verdwenen naar Afghanistan. In de VS ontbreekt vaak het benodigde geld, waardoor het ministerie van Financiën bijvoorbeeld verschillende specialisten moest ontslaan. „Er zijn sinds de septemberaanslagen in 2001 beslist successen geboekt, maar het is duidelijk dat de regering het afsnijden van deze levenslijn voor terreuracties -namelijk geld- geen prioriteit geeft”, meent senator Durbin.