Takamatsu’s vrouw Yuko was op kantoor toen voor de kust een zware aardbeving plaatshad. Ze stuurde hem niet veel later een korte e-mail. „Ben jij in orde? Ik wil naar huis.” Dat was het laatste wat Takamatsu van haar hoorde. De tsunami die het gevolg was van de aardbeving zwolg haar op; Yuko was 47 en liet een zoon en een dochter achter.

Van de dertien mensen die op het dak van het gebouw waar Yuko werkte hun toevlucht hadden gezocht overleefde het er maar een. Vier lichamen werden later geborgen, maar acht zijn nog altijd niet gevonden. In het gebied zijn slechts een handvol gebouwen herbouwd en grote stukken land liggen braak.

"Ze schreef ‘Ik wil naar huis’’’, zei Takamatsu. „Omdat ik dat weet dat ze er zo over dacht, wil ik haar zelf gaan zoeken en niet afhankelijk zijn van anderen.” Zondag dook hij samen met zijn instructeur naar een diepte van bijna zeven meter. Hij bracht een uur lang door in het troebele water. Op de zeebodem lagen een oude band en wat andere rommel.

Het zal nog lang duren voordat Takamatsu ervaren genoeg is om zelf op de zeebodem op zoek te gaan naar zijn vrouw. „Het lukt me nog niet helemaal om gewend te raken aan het drijven tijdens het duiken. Ik moet er veel beter in worden om mijn vrouw te vinden.” Takamatsu’s duikinstructeur Masayoshi Takahashi zoekt twee keer per maand met vrijwilligers de zeebodem af. Ze vinden nog steeds spullen en soms botten.

Takamatsu vraagt niet veel; alleen maar iets waarmee hij haar ‘naar huis’ kan halen. „Natuurlijk hoop ik dat haar lichaam wordt gevonden”, zei hij. „Ik ga ervan uit dat het inmiddels wel een stoffelijk overschot is. Ik hoop dat ik iets kan vinden.”

Nog altijd worden er 2636 mensen vermist. Hun lichamen zijn vermoedelijk door de zee meegevoerd.