Hij deed in 2008 het laatste grootschalige onderzoek naar de veiligheid van het tramverkeer, in opdracht van het toenmalige ministerie van Verkeer en Waterstaat. Stoop staat jaren later nog steeds achter zijn conclusies van destijds, al vindt hij wel dat het onderzoek herhaald zou moeten worden.

De veiligheid van trams is volgens hem verbeterd, het aantal ongelukken is afgenomen en de incidenten worden niet veroorzaakt door de snelheid van de trams.

In de periode 2000 tot en met 2007 halveerde het aantal tramongelukken, van 754 naar 413. Wel is het verkeersgedrag van trambestuurders van invloed, aldus Stoop. In de onderzochte periode van acht jaar vielen 61 doden door tramongelukken, waarbij Amsterdam als gevaarlijkste stad voor trampassagiers uit de bus kwam.

Volgens Stoop zijn tramexploitanten druk bezig hun veiligheidssystemen op elkaar af te stemmen, mede door de vele interregionale tram- en lightrailprojecten.

De Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV) onderschrijft dat trampassagiers relatief weinig risico’s op ongelukken lopen. In de afgelopen 10 jaar vielen er gemiddeld een dode en 19 gewonden per jaar. Maar volgens het onderzoeksinstituut zijn trams wel verantwoordelijk voor relatief veel slachtoffers aan de buitenzijde van de tram.

De SWOV heeft berekend dat de tram relatief vaak betrokken is bij ongelukken met andere weggebruikers, waarbij de passagiers zelf overigens meestal ongedeerd blijven.

Per afgelegde kilometer is een tram 12 maal zo vaak betrokken bij een ernstig ongeluk als een personenauto. Voor dodelijke ongelukken buiten de tram zijn de statistieken nog ongunstiger. De kans op een verkeersdode bij een aanrijding met een tram is per reizigerskilometer 57 keer groter dan bij een auto.