Natuurlijk, in het verleden was het heus ook weleens crisis, maar dat duurde dan hooguit een jaartje, zegt Mooiweer (52), die RM Fashion overnam van zijn schoonvader en de zaak inmiddels runt met zijn eigen schoonzoon. „Nu duurt het allemaal zó lang. Mijn schoonvader zei pas: Ik ben blij dat ik de leiding niet meer heb. Dat had hij, in deze tijd, niet aangekund.”

Hoewel de pijn voor de meeste winkeliers in de beginjaren van de huidige crisis nog wel meeviel, kwam door de gestaag dalende koopkracht vanaf 2011 meer en meer de klad erin. Zeker 2013 werd een jaar om snel te vergeten. Ook voor Mooiweer: „Tot die tijd draaiden we aardig quitte, maar toen was er plots een dikke min van 15 procent.”

Het jaar 2014 wordt daarom „toch wel het jaar van de waarheid. Ik hoop dat we vanaf 2015 weer kunnen bouwen. De kunst is nu het tot die tijd uit te zingen.”

Wie dacht dat een winkelier die al zo lang bezig is wel wat vet op de botten had, komt bedrogen uit. De keuze van Mooiweer om in 2009 een extra filiaal te openen in Lelystad koste hem bijkans de kop. „Ik heb daar drieënhalf jaar gezeten en al die tijd heeft die winkel me geld gekost.”

Opgeteld bedroeg de schade meer dan een ton. Mooiweer vroeg zijn huurbaas dikwijls de hoge huur wat te laten zakken, maar die gaf geen sjoege „Hij zei: Dan laat ik het liever leegstaan. De aftrekpost die de winkel hem opleverde, was het belangrijkst.”

Als reden dat zijn modezaak er nog altijd is, noemt Mooiweer dat hij zich op tijd specialiseerde in grote maten. „Het heeft me vier jaar gekost voordat ik de goede kwaliteit te pakken had, maar alles wat hier nu in gewone maten hangt, heb ik ook in het groot.”

Uit de schappen pakt hij een gigantisch overhemd om te laten zien wat zijn slogan ”Mannenmode van medium tot XXXXXXXXL” in de praktijk betekent. Lachend: „Ik kan er drie keer in, maar het is wel dé reden dat we nu niet alleen klanten uit de buurt bedienen, maar uit het hele land; van Groningen tot Limburg. Laatst kwam er een man uit Zandvoort voor een broek. Hij zei: Ik ben de hele Randstad afgereden en dan slaag ik hier in zo’n klein dorpje!”

Omdat ondernemersbloed zelfs in crisistijd kruipt waar het niet gaan kan, kwam het tweede filiaal er opnieuw, maar nu tegenover de andere zaak in de Geerstraat. „De vloer, de kassa: door Lelystad had ik alles al. En de huur was prima. De winkel kan zich bedruipen en dan denk ik: als dat nu al kan, dan kan het eigenlijk alleen maar beter worden.”