Commentaar: Koning vergat de waardigheid van zijn ambt in Sotsji
De roemruchte Britse premier Winston Churchill waarschuwde al: „Zwak is de troon die niet op wijsheid en waardigheid is gegrondvest.” Misschien dat onze koning daar eens over moet nadenken als hij reflecteert op zijn bezoek aan de winterspelen 2014 in het Russische Sotsji.
De beelden die de achterliggende vijf dagen via de media naar buiten zijn gebracht, tonen een enthousiast koningspaar dat met volle teugen geniet van het olympisch sportevenement. Dat op zichzelf is niet nieuw. Bekend is dat koning Willem-Alexander een groot fan is van sporten en zeker ook van het schaatsen. Hoewel koningin Máxima uit het veel warmere Argentinië komt, waar het schaatsen minder populair is, heeft zij het enthousiasme van haar man voor deze sport overgenomen. Het was voor het koningspaar een feest om naar Rusland af te reizen.
De bezwaren die er in de samenleving en vooral bij mensenrechtenorganisaties bestonden tegen dit koninklijk bezoek aan het land van Poetin wogen kennelijk niet. Evenmin liet het paar zich weerhouden door het feit dat zij op zondag, een dag gegeven voor rust en kerkgang, in stadions vol feestgedruis zaten. Zij wilden genieten.
Dat laatste hebben ze gedaan, en met volle teugen. De manier waarop de koning daarvan blijk gaf, was duidelijk zichtbaar. Als het ging om het aanmoedigen van de schaatsers had een andere supporter dat hem niet kunnen verbeteren. Alsof hij een kleine jongen was, schreeuwde hij het uit. Wanneer Nederlanders een succes boekten, ging hij bijna uit zijn dak.
Natuurlijk zullen er sportliefhebbers en burgers zijn die dit in hoge mate waarderen. Zij prijzen de vorig jaar aangetreden koning omdat hij zo dicht bij de mensen staat, zo ”gewoon” is. Maar de vraag is wel of dit uitgelaten gedrag zo gewoon is. Soms leek het meer weg te hebben van hysterie. De koning vergat kennelijk dat hij daar niet was als sportliefhebber maar als staatshoofd.
Het tweede opvallende gebeurde tijdens een bezoek van het koninklijk paar aan het Hollandhuis, de ontmoetingsplaats voor Nederlandse gasten in Sotsji. Terwijl de koning daar was, dook plotseling de Russische president Poetin op. Samen met de koning dronk hij een pilsje. Poetin haalde hiermee een doordachte stunt uit. Hij weet van de kritiek in ons land op zijn mensenrechtenbeleid. Door ‘gemene zaak’ met de koning te maken, zette hij feitelijk de Nederlandse regering voor schut. Zij was de regie over het koninklijk bezoek even kwijt.
Het gedrag van onze koning in Sotsji was niet wijs en niet waardig. Gelet op de politieke gevoeligheid had hij zich niet door Poetin moeten laten verleiden tot het samen drinken van een biertje. Daarmee brengt hij de Nederlandse regering in verlegenheid. Dat zal in de toekomst worden meegewogen als de vraag aan de orde is of hij weer op stap moet.
Het past niet bij de waardigheid van het ambt zich zo te gedragen als de koning deed. Zijn moeder besefte dat heel goed. Koning Willem-Alexander schijnt dat te vergeten. De Bijbel waarschuwt: „Wee het land welks koning een kind is.” Je kinderlijk aanstellen is niet wijs en niet waardig.
Zie ook:
Olympische Spelen Atlanta 1996 :
Kok: Geen moeite met enthousiasme van kroonprins, (Reformatorisch Dagblad, 17-08-1996)
Volk achter Willem-Alexander : Gedrag van prins in Atlanta groeit uit tot nationale kwestie,
(Reformatorisch Dagblad, 13-08-1996)