Brandon kwam begin 2011 in het nieuws. Hij woonde toen in een instelling van ’s Heeren Loo in het Gelderse Ermelo. De jongen hoorde stemmen en was vaak agressief. Daarom zat hij regelmatig vastgebonden aan de muur. „Hij is van zijn 15e tot zijn 18e aan een muur vastgeketend als een dier in een kooi. Hij kon zich maar 1,5 meter bewegen. Al die jaren is hij nooit buiten geweest. Er is nooit een middel gezocht om hem meer vrijheid te geven. Wij vinden dat onzorgvuldig”, zei advocate Sophie Visser in een toelichting tegen het ANP.

Volgens de advocate heeft Brandon letsel opgelopen door het vastbinden. „Zijn rug is kromgegroeid door de onnatuurlijke houding. Zijn elleboog is na een breuk verkeerd teruggegroeid. Ook heeft hij veel mentale schade.” De advocate begrijpt dat de verzorgers van Brandon bang voor hem waren, „maar dit middel staat niet in verhouding.”

Enkele maanden na de ophef later verhuisde Brandon naar een instelling in Sliedrecht. Daar gaat het veel beter met hem, zeggen zijn moeder en haar advocate. Hij kan sporten, doet vrijwilligerswerk en leert lezen en schrijven. Volgens hen bewijst dit dat de behandeling in Ermelo niet klopte.

Brandon werd rond de kerst opgepakt, nadat hij op heterdaad was betrapt toen hij probeerde in te breken in een huis in Dordrecht. „Maar toch gaat het veel beter met hem. Het is niet zo dat de situatie helemaal perfect is. Hij heeft verstandelijke beperkingen, maar gezien waar hij vandaan komt gaat het heel goed”, aldus de advocate.

’s Heeren Loo laat weten dat de claim nog in behandeling is. Een woordvoerster noemde het vastbinden van de jongen „een dieptepunt en een keerpunt voor ons. In 2011 is er 150 keer iemand vastgebonden, vorig jaar was dat 15 keer. Ook die laatste gevallen proberen we te stoppen, maar het is een moeilijk proces.”