In het Arabische land zaten ze onder meer opgesloten in een hok. Maar daar kregen ze wel Snickers, en kilo’s fruit. En op een gegeven moment zelfs airconditioning. De ontvoerders waren soms grappig door klunzigheid, vertelden Spiegel en Berendsen woensdag op verrassend ontspannen en nuchtere wijze na aankomst op Schiphol.

Het was tekenend voor de ‘Jemenitische ontvoeringservaring’ van Spiegel en Berendsen. Ze zeggen van het land en de mensen te houden, maar zijn ook geschrokken.

Hoewel de behandeling goed was, bleef de onzekerheid groot in de maanden dat ze gevangen zaten. „Het was geen leuke tijd, maar nog minder voor de familie”, volgens het stel. Niemand wist iets over het lot van de twee, die gelukkig wel „continu bij elkaar” waren.

Gewapende mannen hadden de journaliste en de verzekeringsman - die nota bene verzekeringen tegen ontvoeringen aan de man wilde gaan brengen - in juni gedwongen in te stappen. Het stel was toen op de terugweg van een wasserette in de Jemenitische hoofdstad Sanaa. Uiteindelijk zaten ze een half jaar vast.

Alle contact met de buitenwereld bestond uit twee telefoontjes met de ambassadeur. Om door te geven dat ze waren ontvoerd en om de losprijs door te geven: 10 miljoen. Of dat euro’s of dollars moesten zijn, dat wisten de ontvoerders uiteindelijk zelf niet meer.

Als ze van de ene naar de andere plek gingen, moesten ze boerka’s dragen en kregen ze de kleurstof henna op hun handen. Bij de controleposten werd slechts naar de handen gekeken, waardoor de ontvoerders er met hun ‘buit’ makkelijk doorheen konden glippen.

Wie de ontvoerders waren, is niet duidelijk. „Ze noemden zichzelf piraten. Het waren waarschijnlijk ‘stammenjongens”’, aldus het stel. Dat het om religieus gemotiveerde al-Qaeda-strijders ging, is onwaarschijnlijk. Een bewaker die binnenkwam toen Spiegel haar yogaoefeningen deed, leek niet echt onder de indruk. Ook kon zij zich kleden zoals ze wilde.

Spiegel vond het wel beangstigend dat bewakers zich in huis vermaakten met een speelgoedhelikopter. „We hebben te maken met kinderen met wapens”, dacht ze toen.

Om zich op de been te houden, probeerden Spiegel en Berendsen een dagritme aan te houden. Met zand gevulde waterflesjes werden gewichten voor het sporten. Een tv die hun bewaker aan het stel had gegeven toen Spiegel zware momenten kende, bood genoeg gespreksstof. Verder kaartten ze veel met elkaar.

Spiegel deed één halve ontsnappingspoging. Ze draaide met een lepel de schroeven uit een raam. Dat viel naar beneden, maar het kozijn met spijlen bleef op zijn plaats.

Uiteindelijk werden ze „als een pakketje” bij de Nederlandse ambassade gedropt. Het eerste wat ze daar deden, was een biertje drinken „of misschien iets meer”.

Het is niet bekend wie de onderhandelingen voor de Nederlanders heeft gevoerd en of er losgeld is betaald. „Ik wil dat zelf proberen uit te zoeken”, aldus journaliste Spiegel. „De vraag is of we er ooit achter komen.”