Volgens de commissie is het huidige EU-beleid te veel gericht op financiële doelstellingen, zoals het saneren van de overheidsfinanciën. Het ‘werkloosheidsijkpunt’ van 5 procent moet dezelfde status krijgen als de afspraak dat EU-landen een begrotingstekort van maximaal 3 procent mogen hebben. De Europese Centrale Bank en De Nederlandsche Bank moeten niet alleen letten op financiële doelen, maar ook op werkgelegenheid. Om de staatsschuld te financieren zouden er volgens de commissie euro-obligaties uitgegeven moeten worden, iets waar het huidige kabinet niets voor voelt.

Verder moet Nederland er samen met andere Europese landen op aandringen dat internationale instituten als het IMF en de Wereldbank volledige werkgelegenheid gaan zien als hoofddoel van economische samenwerking. Dat betekent geen baangarantie voor iedereen op elk moment, maar wel dat niemand langdurig aan de kant mag staan.

De commissie roept verder op ondernemerschap en investeringen in bedrijven meer te stimuleren. Ook moet er een verschuiving komen in de belastingheffing. De kosten van arbeid moeten zo laag mogelijk zijn, zeker de werkgeverslasten op laaggekwalificeerd werk. Bovendien moeten de netto lonen stijgen. Daartegenover moeten de belastingen op dingen die schadelijk zijn voor het milieu omhoog. De commissie spreekt zich onder meer uit voor het gelijktrekken van de brandstofaccijnzen in de EU en een belasting op CO2-uitstoot.

Om te zorgen dat iedereen klaar is voor de arbeidsmarkt moet er volgens de commissie meer aandacht komen voor opleiding, training en stage. Dat kan mede worden betaald uit de besparing op uitkeringsgelden.