. Een belangrijk feit in de discussie rond late abortussen wordt nogal eens vergeten: het is nooit een middel dat noodzakelijk is om het leven van de moeder te redden. Integendeel, bij deze abortus stellen vrouwen zich bloot aan extra, niet geringe gezondheidsrisico’s. Een voormalige directeur-generaal van de nationale gezondheidsdienst bevestigde dat een „late abortus nooit medisch noodzakelijk is om de gezondheid of toekomstige vruchtbaarheid van een moeder te beschermen.” Vrouwen die een late abortus ondergaan, riskeren een baarmoederbreuk, abruptie, vruchtwaterembolie, verwonding van de baarmoeder, nabloedingen en onvruchtbaarheid.

Niet verdedigbaar
Dr. Warren Hern, abortusarts en auteur van ”Abortion Procedure”, stelde: „Ik heb zeer ernstige bezwaren tegen deze handeling. (…) Je kunt die gewoonweg niet verdedigen. (…) Ik zou iedere bewering dat dit de veiligste procedure is, bestrijden.” Het Amerikaanse college van verloskundigen en gynaecologen (ACOG) gaf op 12 januari 1997 een verklaring uit waarin gesteld wordt: „Een panel van specialisten, bijeengeroepen door ACOG, kon geen omstandigheden ontdekken waarin deze procedure (…) de enige optie zou zijn om het leven of de gezondheid van de vrouw te beschermen.” Er zijn meer mythen omtrent late abortussen. Om die te ontkrachten volgt hier een juist/onjuist-test:

1. Late abortussen worden alleen in uiterst dringende gevallen toegepast, met name om het leven van de moeder te sparen.

Onwaar - Volgens dr. Martin Haskell, een abortusarts die meer dan 1000 late abortussen heeft verricht, wordt ongeveer 80 procent uitgevoerd omdat daarvoor bewust gekozen wordt. In de andere 20 procent gaat het om „genetische redenen”, waaronder niet-levensbedreigende afwijkingen zoals een gespleten verhemelte of het syndroom van Down.

2. „Gekozen abortus” betekent kiezen voor abortus in moeilijke omstandigheden, in plaats van de dood riskeren.

Onwaar - „Gekozen” betekent dat er geen medische noodzaak is voor de patiënt om een bepaalde procedure te ondergaan. Cosmetische ingrepen zoals facelifts of het wegwerken van een buikje worden bijvoorbeeld als „gekozen” procedures aangemerkt. Een gekozen late abortus betekent dus dat de moeder een gezonde baby ter wereld had kunnen brengen, maar ervoor koos het kind te laten aborteren.

3. Hoewel het ingrijpend is, is het nodig de hersenen uit de foetus te zuigen, omdat anders het hoofd van de foetus te groot zou zijn om door het geboortekanaal te kunnen.

Onwaar - In een brief van 28 oktober 1995 aan Congreslid Charles Canady zegt dr. Pamela Smith, directeur van de medische opleiding van de faculteit verloskunde en gynaecologie in het Mount Sinai Hospital in Chicago, dat „cefalocentesis (het afvoeren van vocht uit het hoofd van een kind met een waterhoofd) regelmatig resulteert in de geboorte van een levend kind.” Ze voegt eraan toe dat „het ontspannen van de baarmoeder door middel van verdoving, insnijding van de baarmoederhals en een keizersnee, de algemene middelen zijn bij een normale, ”head-entrapped breech”- foetus.”

4. Bij een late abortus doodt de verdoving die de vrouw krijgt tegen de pijn het kind eigenlijk al, zodat het geen pijn voelt.

Onwaar - Toen hij in november 1995 getuigde voor het House Judiciary Committee zei dr. Norig Ellison, president van de 32.000 leden tellende American Society of Anesthesiologists: „Ik geloof dat deze stelling geheel onjuist is. Bovendien ben ik erg bezorgd dat de enorme publiciteit die gegeven is aan dr. McMahons verklaring (een overleden Californische arts die late abortussen verrichtte en eerder getuigde voor het Congres) ervoor zal zorgen dat zwangere vrouwen noodzakelijke en misschien levensreddende behandelingen, die helemaal onafhankelijk zijn van het geboorteproces, uit zullen stellen vanwege verkeerde informatieverstrekking over de effecten van verdovingsmiddelen op de foetus.”

Dr. David Birnbach, directeur van de afdeling verloskundige anesthesiologie in St. Luke’s Hospital in New York, zei: „Iedere dag hebben we zwangere patiënten die een verdoving krijgen. Te denken valt aan vrouwen die hun enkel breken, die knie- of blindedarmoperaties moeten ondergaan, waarbij de galblaas verwijderd moet worden, die een borstonderzoek moeten ondergaan enzovoort. Anesthesie die veilig door een anesthesioloog uitgevoerd wordt, brengt moeder noch kind schade toe.”

5. De in ontwikkeling achtergebleven foetus voelt geen pijn van de late abortus.

Onwaar - Professor Robert White, directeur van de afdeling neurochirurgie en hersenonderzoek aan Case Western Reserve School of Medicin in Cleveland, vertelde het House Constitution Committee dat „de foetus in deze periode van de zwangerschap, twintig weken en later, volledig in staat is om pijn te ervaren. Zonder twijfel is dit een verschrikkelijk pijnlijke ervaring voor al de kinderen die deze chirurgische handeling moeten ondergaan.”

Dr. Paul Ranalli, neuroloog aan de medische faculteit van de University of Toronto, stelde: „In plaats dat ze minder in staat zouden zijn pijn waar te nemen, zouden deze premature borelingen wel eens gevoeliger voor pijnlijke stimulatie kunnen zijn.” Hij zei dat een studie met betrekking tot kinderen die na minder dan dertig weken geboren waren, aangaf dat het zou kunnen zijn dat „het juist ontwikkelde pijnsysteem nog ruw, onevenwichtig en niet aangepast is op zo’n jonge leeftijd.”

6. De wet tegen late abortus zou vrouwen van wie de kinderen al voor de geboorte gestorven zijn, dwingen die kinderen te blijven dragen.

Onwaar - Abortus beëindigt een groeiende zwangerschap. Als het kind al in de baarmoeder gestorven is, wordt de verwijdering van het lichaam niet gezien als een abortus, zeker niet als een late abortus. De wet tegen late abortus definieert een „late abortus” heel specifiek als „een abortus waarbij een arts het lichaam van een ongeboren kind geboren doet worden tot alleen het hoofd in de baarmoeder achterblijft, de achterkant van de schedel van het kind met een scherp instrument insnijdt en de hersenen van het kind eruit zuigt voordat de geboorte van het dode kind voltooid wordt.”

7. Het is niet toegestaan een kind te aborteren na het eerste trimester, de eerste drie maanden van de zwangerschap. Het is ook niet toegestaan abortus uit te voeren om redenen zoals geslachtskeuze.

Onwaar - Het hooggerechtshof besloot in 1973 met betrekking tot abortus (in de zaken-Roe tegen Wade en -Doe tegen Bolton) de wetten van de staten die het leven van ongeboren kinderen beschermen, nietig te verklaren. De rechtbank gaf geen bescherming aan het ongeboren leven op enig moment tijdens de zwangerschap. Vanwege de „gezondheids”-uitzondering die voortvloeide uit de zaak-Doe tegen Bolton is uiteindelijk iedere abortus, op ieder moment, met iedere methode legaal. (Steekproeven laten zien dat meer dan 70 procent van de Amerikaanse volwassenen niet weet dat abortus is toegestaan na het eerste trimester.) Hoewel Roe bekender is, breidde Doe, een zaak die op dezelfde dag beslist werd als Roe, de periode uit tot de volle negen maanden van de zwangerschap.

8. Als een vrouw laat in haar zwangerschap problemen ondervindt, moet ze abortus ondergaan. Anders zal ze in de toekomst mogelijk niet in staat zijn kinderen te krijgen omdat haar baarmoeder kan scheuren.

Onwaar - De eerste oorzaak van onvruchtbaarheid is een blokkade in de eileiders. Volgens dr. David Stevens, directeur van de Christian Medical Association, komt onvruchtbaarheid in een laat stadium van de zwangerschap nauwelijks voor en wordt die dan waarschijnlijk veroorzaakt door een gescheurde baarmoeder. Als de baarmoeder gevaar loopt te scheuren voeren artsen gewoonlijk wat vocht af of passen ze een keizersnee toe. De normale behandeling zou niet een late abortus zijn. Een vrouw die laat in de zwangerschap problemen krijgt, hoeft niet bang te zijn voor een blokkade in haar eileiders of onderbreking van de eicelcyclus, aldus Stevens.

De auteur is verbonden aan de Family Research Council.