Wat het hoogtepunt van een bezoek aan de Amerikaanse staat Texas moest worden, eindigde op 22 november 1963 in de onvergetelijke moord op president John F. Kennedy. Om 11.37 uur stapte de president van boord in Dallas, nog geen drie uur later vertrok het regeringstoestel met zijn ontzielde lichaam richting Washington. Voor 22 november is wisselvallig weer voorspeld, met mogelijk een bui. Maar in de loop van de morgen verdrijft de wind de wolken. De doorzichtige plastic kap over de auto van de president, een Lincoln Cabriolet, wordt verwijderd, zodat iedereen hen goed kan zien.

Om 11.37 uur landt de Air Force One met aan boord John F. Kennedy, zijn vrouw Jacqueline en een leger veiligheidsagenten op het vliegveld Love Field in Dallas. Kennedy, gekleed in een donkerblauw kostuum, stapt opgewekt glimlachend uit het toestel. Jacqueline ziet er stralend uit in een oudroze mantelpak van grof geweven wol. Ze krijgt een grote bos rode rozen aangeboden.

Het presidentiële paar heeft een korte vlucht vanaf Fort Werth achter de rug. De vorige dag heeft Kennedy samen met zijn vrouw de Texaanse steden San Antonio en Houston bezocht. Grote menigten juichten en hadden vooral voor Jackie belangstelling. In augustus was zij, vijf weken te vroeg, met de keizersnede verlost van een baby die maar 39 uur had geleefd. De artsen hadden haar aangeraden tot het einde van het jaar rust te houden. In Texas treedt zij voor het eerst weer in het openbaar op.

Verkiezingen

De president komt dit goed van pas. Het volgende jaar staan er verkiezingen op het programma en het kan geen kwaad extra aandacht te besteden aan de grote staat Texas, die bij de volgend jaar te houden verkiezingen misschien een sleutelpositie zal innemen. Wie Texas wil veroveren moet Dallas aandoen, een stad met 750.000 inwoners. Vier jaar daarvoor kreeg de Republikein Richard M. Nixon meer stemmen in Dallas dan de Democraat Kennedy en dat ondanks het feit dat Kennedy’s kandidaat voor het vice-presidentschap, Lyndon B. Johnson, een rasechte Texaan is. De rit in de open wagen door de stad moet het hoogtepunt worden van deze vijf maanden eerder geplande trip.

Ook de Amerikaanse vice-president bevindt zich in het reisgezelschap. Hij was al om 11.35 uur gearriveerd met de Air Force Two. De president en de vice-president reizen altijd gescheiden met het oog op aanslagen of ongelukken. Altijd is men beducht voor een ongeluk of aanslag. ’s Ochtends nog zei Kennedy tegen zijn adviseur Kenneth O’Donnell: „Als iemand de president van de Verenigde Staten wil neerschieten, is dat helemaal niet moeilijk. Je moet gewoon op een dag met een afstandsgeweer op een hoog gebouw gaan staan en niemand kan een aanslag voorkomen.”

Om 11.52 uur zet de stoet zich in beweging. De tocht gaat naar het gebouw Dallas Trade Mart, waar de plaatselijke zakenlieden en politici de lunch met de president zullen gebruiken. De etenswaren zijn al op giftige stoffen gecontroleerd. De plaatselijke politie staat op ieder kruispunt en andere gevaarlijke plekken die de president passeert.

De rit van het vliegveld naar de Trade Mart zal 45 minuten duren. De route is zo uitgekozen dat zo veel mogelijk mensen de president kunnen zien. De route is in alle kranten gepubliceerd. Gebouwen langs de route zijn niet gecontroleerd. Dat is niet gebruikelijk.

Pakhuis

De wagen van de president rijdt op kop van de stoet. In de auto zitten behalve John en Jacqueline Kennedy, de gouverneur van Texas, John Connally en zijn vrouw Nellie. Ze zitten direct voor de Kennedy’s op klapstoeltjes. Geheim agent William Greer zit achter het stuur van de auto. De treeplankjes aan de zijkant van de Lincoln, speciaal aangebracht voor lijfwachten, blijven leeg. Kennedy had verschillende keren gezegd dat hij dat soort bescherming alleen wilde als het strikt noodzakelijk was.

De president denkt blijkbaar niet meer aan zijn sombere voorgevoelens. Hij lacht, hij zwaait. Op de hoek van Lemmon Avenue en Alto Street zwaait een groep schoolmeisjes met een bord waarop staat: ”Meneer de president, stop alstublieft en geef ons een hand.” De president laat de chauffeur stoppen en geeft de giechelende meisjes een hand. Geheim agenten beschermen op zulke momenten de president met hun eigen lichaam.

De presidentiële colonne bereikt uiteindelijk Main Street, de belangrijkste verkeersstraat in het centrum van Dallas. Het enthousiasme onder het publiek groeit. De vrouw van de gouverneur draait zich om en zegt tegen Kennedy: „Meneer de president, u kunt niet zeggen dat Dallas niet van u houdt.”

Met een snelheid van 11 mijl per uur slaat de wagen Elm Street in. In de wagen van de vice-president kijkt geheim agent Rufus Youngblood op de grote klok van een hoog pakhuis waar schoolboeken liggen opgeslagen. De wijzers geven 12.30 uur aan.

Een schot valt. De handen van de president willen naar zijn keel grijpen. De kogel heeft hem in de nek geraakt. Gouverneur John Connally draait zich om en wordt in de rug door een kogel getroffen. Een tweede en derde schot vallen. Een van de kogels raakt de Amerikaanse president in het achterhoofd. Geluidloos zakt zijn lichaam naar links, waar Jackie zit. Jacqueline Kennedy houdt haar dodelijk gewonde echtgenoot in de armen en roept: „Ze hebben mijn man neergeschoten! Ik houd van je, Jack!”

Beëdiging

In de wagen van de vice-president springt veiligheidsagent Youngblood, die het eerste schot heeft gehoord en „eigenaardige bewegingen in de mensenmenigte” heeft gezien, op de achterbank en drukt Lyndon B. Johnson naar beneden en gaat over hem heen liggen. In Kennedy’s wagen merkt chauffeur Greer niet onmiddellijk wat er gebeurt. Pas na het tweede schot drukt hij het gaspedaal in. Agent Kellerman, die naast hem zit, roept: „Wegwezen hier, snel!”

Met een vaart van 150 kilometer per uur gaat de auto naar het Parkland Hospital. Een halfuur doen vijftien artsen wat zij kunnen. De moeite is tevergeefs. De 70-jarige pastoor Oskar Huber van de kerk van de Heilige Drie-eenheid dient Kennedy het heilig oliesel toe. Jackie staat als versteend naast haar man. Zonder bij kennis te zijn gekomen overlijdt de 35e president van de Verenigde Staten om één uur ’s middags.

Een halfuur later geeft waarnemend perschef Malcolm Kilduff het officiële communiqué aan de wachtende journalisten: „President John F. Kennedy stierf vandaag om ongeveer een uur in de namiddag hier in Dallas. De doodsoorzaak is een schotwond in de hersenen.”

Om 14.18 uur vergezelt Jacqueline Kennedy het lichaam van de president aan boord van de Air Force One naar de hoofdstad Washington. Tijdens dezelfde vlucht wordt Lyndon B. Johnson in het bijzijn van de weduwe beëdigd tot 36e president van de Verenigde Staten. Dat is nog geen twee uur na de aanslag.