„Slechte voorbeelden zijn de regel in Qatar”
DOHA (ANP). Krappe kamertjes waar acht bouwvakkers slapen. Maar ook ruime onderkomens met veel mogelijkheden om te ontspannen. De huisvesting van de arbeiders in Qatar gaat van het ene uiterste naar het andere. Dat ziet Janna Mud van FNV Bouw de afgelopen dagen tijdens een bezoek aan het Arabische land, waar in 2022 het WK voetbal wordt gehouden.
„Het verschil is niet gewoon hemelsbreed, het is een universum. Maar de slechte voorbeelden zijn de regel, ben ik bang. De prachtige gevallen zijn de uitzondering”, zegt Mud in een gesprek met het ANP.
Mud kijkt met vakbondsmensen uit andere landen wat er klopt van de verhalen over slechte arbeidsomstandigheden voor mensen die werken aan de voorzieningen voor de wereldkampioenschappen, zoals stadions, metro’s en conferentiecentra. De Britse krant The Guardian meldde onlangs dat in 2 maanden tijd meer dan 40 arbeiders zijn overleden. Zij komen uit landen als Nepal en Bangladesh.
Qatar heeft in de wet staan dat er maximaal vier arbeiders op een kamer mogen slapen. Daarnaast moeten er een toilet, een douche en dergelijke zijn en mogelijkheden voor sport en recreatie.
Mud sprak woensdagavond met Bengalen en Nepalezen in een arbeiderskamp. „Ze sliepen met zes tot acht man in kamers van drie bij drie meter. Er waren weinig sanitaire voorzieningen.” Maar een Spaans bouwbedrijf dat aan een nieuwe metrolijn werkt, doet het juist beter dan de norm, met maar drie man op een kamer en goede sportfaciliteiten.
De buitenlandse bouwvakkers verdienen omgerekend iets meer dan 200 euro per maand. Daarvoor moeten ze ongeveer 10 uur per dag werken, ook in de verzengende hitte. Als ze een dag niet werken, omdat ze ziek zijn of de bus naar het werk hebben gemist, wordt een paar dagen salaris ingehouden.
Sommigen hebben hun paspoort moeten inleveren. „De onderminister zei woensdag tegen ons dat de bouwvakkers dat zelf willen, dat zou veiliger zijn. Als we dat voorleggen aan de arbeiders krijg je hoongelach. Ik sprak een jongeman, die niet wist voor wie hij werkte. Zijn werkgever was overgenomen en overgenomen en weer overgenomen. Niemand weet waar zijn paspoort is. Als zijn werk klaar is, kan hij niet terug naar huis.”
Mud betwijfelt of ze in Qatar alles te zien krijgt. Twee keer werd de groep niet toegelaten op een bouwlocatie. „We hadden afgesproken om naar een huisvestingskamp te gaan, maar daar kwamen we niet terecht. In plaats daarvan gingen we naar een redelijk goed georganiseerd kamp. Ik ben blij dat die er zijn, maar de dingen ik voornamelijk heb gezien zouden heel snel moeten veranderen.”