Duitser waardeert behoedzame, nuchtere Merkel
BERLIJN (ANP). Alles wijst erop dat Angela Merkel zich kan opmaken voor een derde ambtsperiode als bondskanselier. Als de huidige regeringscoalitie van de christendemocratische CDU/CSU en de liberale FDP geen meerderheid in de Bondsdag behaalt, lijkt een zogeheten grote coalitie van CDU/CSU en de sociaaldemocratische SPD onder haar leiding het waarschijnlijkst.
De Duitsers waarderen Merkel om haar behoedzame en nuchtere regeerstijl, die op harmonie is gericht. Ook heeft zij het economische tij mee. Duitsland kent economische groei, een lagere werkloosheid en een overschot op de begroting. De ook in Duitsland groeiende euroscepsis heeft nog weinig vat op de populariteit van de bondskanselier.
Angela Dorothea Merkel werd op 22 november 2005 de eerste vrouwelijke, de eerste Oost-Duitse en de jongste bondskanselier ooit van de Bondsrepubliek. Ze heeft er zich nooit voor geschaamd een dergelijke hoge positie na te streven: „Macht is een noodzakelijke voorwaarde om iets vorm te geven. Zonder macht kun je de beste ideeën hebben, maar niets verbeteren.”
De op 17 juli 1954 in Hamburg geboren domineesdochter groeide op in Templin in de voormalige (communistische) DDR. Ze studeerde natuurkunde in Leipzig en werkte als wetenschappelijk medewerkster in Oost-Berlijn, waar ze zich specialiseerde in de kwantumchemie.
Na de Duitse hereniging in oktober 1990 maakte Merkel carrière als beschermelinge van toenmalige CDU-kanselier Helmut Kohl. In 1991 kreeg Merkel haar eerste ministerspost, die van Vrouwen- en Jeugdzaken. In de volgende regeringsperiode (1994-98) zaten Milieu, Natuurbescherming en Nucleaire Veiligheid in haar portefeuille. Naar verluidt maakte ze vooral op deze laatste post bij vriend en vijand indruk als vakvrouw.
Nadat Kohl na de verkiezingsnederlaag van CDU/CSU en FDP in 1998 in opspraak was geraakt, omdat verdachte donaties via geheime bankrekeningen naar politici en de partijkas waren gesluisd, liet de inmiddels doorgewinterde politica hem eind 1999 vallen. Als secretaris-generaal van de CDU dwong ze Kohl openheid van zaken te geven. In april 2000 werd Merkel partijleider.
In 2005 werd Merkel bij de vervroegde verkiezingen de onomstreden bondskanselierskandidaat van haar partij. De CDU/CSU werd ondanks een teleurstellend resultaat de grootste fractie en vormde een ‘grote’ coalitie met de SPD. Vier jaar later behaalden de CDU/CSU en de FDP de meerderheid en kon Merkel de door haar gewenste coalitie vormen.