Voor het Poolse verzetsleger dat in 1944 in Warschau tevergeefs in opstand kwam tegen de Duitse bezetters, moet elke gewapende hand hebben geteld. Toch rustten de partizanen tijdens de maanden­lange stadsguerrilla verscheidene manschappen uit met filmcamera’s.

Het waren natuurlijk zwart-witbeelden die de toenmalige camera’s vastlegden. Maar aan de hand van de grijstinten is vast te stellen wat oorspronkelijk de kleuren zijn geweest, en op die manier zijn de beelden digitaal bewerkt. De kijker ziet dus een kleurenfilm.

De revolte krijgt in de film ”Warschau in opstand” voor het eerst een gezicht. Het verbeten gezicht van de rebel die wegduikt achter een barricade voor vijandelijk vuur. Het ingevallen gelaat van de vrouwen of kinderen die tussen het puin van de Poolse hoofdstad naar iets eetbaars speuren. Of het lijkbleke gezicht van een van de vele doden.

De filmmakers, die de beelden opvroegen bij het Poolse museum dat aan de opstand is gewijd, hebben het materiaal voor hedendaagse kijkers ingekleurd, versterkt en opgepoetst, ermee gepuzzeld en het gemonteerd. Het enige wat geheel van later dateert, is de commentaarstem, die het verhaal vertelt van de in bloed gesmoorde revolte.

Om volgend jaar de zeventigste verjaardag van de opstand te herdenken, brengt het museum over de opstand niet alleen de nieuwe film. Het heeft een heuse speurtocht op touw gezet naar de namen van de mensen die in de film figureren. Een van hen is al gevonden. De partizaan die lachend poseert met zijn buitgemaakte Duitse helm en uniform, is de inmiddels 91-jarige Wold Kiezun. Hij geeft nog altijd colleges economie en bedrijfskunde.