De zegsman zei dat het besluit was genomen na telefonisch overleg tussen de Turkse minister Gül van Buitenlandse Zaken en zijn Amerikaanse ambtgenoot Powell. Het Turkse parlement stemde vorige maand nog in met een plan om militairen te sturen, mogelijk tot 10.000.

Dat was vooral op aandrang van Washington. Die wil zijn eigen troepen ontlasten. Amerikaanse militairen liggen in Irak dagelijks onder vuur. Onlangs gaf de Turkse premier Erdogan al aan mogelijk geen troepen te zullen sturen als het Iraakse volk hiertegen was.

Vanuit de Koerdische bevolking in het noorden van Irak kwam veel kritiek op het voornemen. De Iraakse Koerden vreesden langdurige Turkse bezetting van hun grondgebied. Zij waren bang dat Ankara mogelijk aanspraak zou maken op het olierijke gebied rond Kirkuk.

De toenmalige Turkse minister Yakis bracht in januari nog naar buiten dat Ankara verdragen van het begin van de 20e eeuw aan het doornemen was over mogelijke gebiedsaanspraken. Arabische diplomaten reageerden destijds woedend op deze uitspraken.

Maar ook de door de Verenigde Staten aangestelde Iraakse regeringsraad keerde zich tegen een Turkse inmenging. De Turken zijn niet populair en vooral niet bij Arabische nationalisten omdat de Ottomaanse Turken het gebied meer dan vierhonderd jaren hebben bezet.

Onder de Turkse bevolking was het besluit om duizenden militairen naar Irak te sturen ook niet populair. Het gewelddadig conflict in de jaren tachtig en negentig met de eigen Koerdische minderheid kostte een groot aantal Turkse militairen destijds het leven.

Die strijd werd ook gevoerd in het noorden van Irak omdat guerrilla’s van de Turkse Koerdische Arbeiderspartij PKK (nu Kadep) zich hier verschansten. Turkije viel het gebied geregeld binnen en heeft nog steeds bases hier. Enkele duizenden Turkse militairen zijn er permanent gelegerd.