Neem een doorsneepretpark. Zeker weten dat daar tussen de wipkippen en schommels een vervaarlijke Diplodocus rex van 4, 5 meter hoog staat opgesteld. Een ree of een vos? Daar loopt de gemiddelde Nederlander aan voorbij –áls hij hem al heeft opgemerkt– want natuur moet extreem, excentriek of monsterachtig zijn.

Het fenomeen is niet typisch Nederlands, zo blijkt uit deze plaat die is geschoten op de expositie ”Imaginary Worlds: Plants Larger Than Life” (werelden van verbeelding, planten groter dan het leven zelf), die is ingericht in de botanische tuin van Atlanta, in de Amerikaanse staat Georgia.

Planten, geknipt en vervormd tot reusachtige cobra’s zijn er te zien, maar ook andere gigantische schepsels. Allemaal even groot en buiten proportie.

Zijn ze in Amerika dan ook uitgekeken op echte natuur en moet daarom alles bizar zijn en grotesk? Of is hier sprake van vervreemding van die natuur? Misschien is het allebei waar.

Of daar iemand om maalt? Waarschijnlijk niet, want wat hier getoond wordt is Kunst en dat verheft álles tot een hogere orde. En: het roept iedereen tót de orde. Om vooral te bewonderen en je te verbazen en wat minder rationeel te verklaren.