Deze man heeft zijn stekkie aan de kust bij Athene gevonden. De Griekse wateren vormen zijn visserijzone. Even afstand nemen. Weg van de crisis, weg van de banken, weg van de regering, leve de rust. En het mooie weer. Concurrentie heeft hij niet te verwachten. Althans, niet van de afgebeelde visserman op de kademuur. Hoogstens van het schip, dat nog nauwelijks leesbaar de naam Poseidon draagt. Poseidon, de god van de zee volgens de oude Griekse legenden. Pretentieuze naam voor een schip, zou je zo zeggen. Te hoog ge­grepen ook, blijkens de deplorabele staat van het vaartuig.

Er zijn nogal wat Poseidons, ook in Nederland: zwem-, roei-, vis- en duikverenigingen. Ook basisscholen namen de naam van deze god aan.

Bedrijven in waterbedden, winkels in stoom­baden, (vis)restaurants en hotels. Zelfs een kliniek voor kale of kalende mensen, die schriftelijke garantie krijgen op de terugkeer van hun eigen ‘zeewier’. Ten slotte een huisartsenpraktijk.

Poseidon, de god met de drietand. Poseidon, de god ook van de vruchtbaarheid, maar ook de ”aardeschudder”, de god van de aard­bevingen.

Er zijn nogal wat mogelijkheden. Als het maar niet, zoals bij deze god van de zee, tot schipbreuk leidt.