Toen ze me belde had ze haar eerste afspraak met de abortuskliniek al achter de rug. In tegenstelling tot haar vermoedens waren de kliniekmedewerkers behulpzame mensen. Ze stelden haar gerust en legden uit wat haar te wachten stond. Haar paniekerige verhaal maakte me echter duidelijk dat ze twijfelde. Ze wist zich geen raad. Trouwen met de vader van het kind was voor haar geen optie. Het kind laten volgroeien al evenmin. Laat staan haar ouders alles vertellen. Dat nooit! Na een intensieve dag met veel telefoonverkeer durfde ze uiteindelijk de stap te wagen. Haar ouders kregen de schrik van hun leven. De abortus ging niet door.

Aan deze emotionele dag dacht ik terug toen ik vorige week een presentatie bijwoonde van Maaike Rosendal-Sonnevelt. Samen met haar man Nick strijdt ze in Canada voor de rechten van ongeboren kinderen. Met confronterende beelden liet ze zien hoe men kinderlichaampjes letterlijk verknipt. Het rugje in tweeën. Ongeboren leven sterft in de eens zo veilige moederschoot. Dood, voordat het de kans kreeg werkelijk te leven.

Wellicht ben ik de enige bij wie het begrip abortus een verdovende werking heeft. Ik hoorde het tot voor kort gelaten aan tijdens gebeden en toespraken, maar het raakte me nauwelijks. Het went blijkbaar. Zoals zo veel onrecht en misdadigheid. Totdat je ermee geconfronteerd wordt in de praktijk, of via heftige beelden. We laten honderdduizenden kinderen uitmoorden, zonder een kik te geven. Niet zij, maar wij laten het gebeuren. De realiteit van abortus raakt ons allemaal.

Vechten tegen abortus betekent de strijd aangaan met een systeem. Ondoenlijk naar menselijke maatstaven. Tegelijkertijd is iedere verandering begonnen met een overtuiging. Wanneer wij werkelijk tot ons door laten dringen dat abortus moord is, dan mag dit ons wat kosten. Lobbyen, hulpverlening en preventie zijn niet voldoende. Stemloze kinderen hebben onze stem nodig. Dit begint (net als evangelisatie) bij gewone mensen, in de wandelgangen. Beeld je eens in dat we jonge kinderen zo zouden behandelen als die verknipte foetus. Luister in gedachten naar hun stille laatste schreeuw. Zo krijgen doden een stem.