Nu al zijn er particulieren die zelf thuis sieraden en iPhone-hoesjes maken met een 3D-printer. Bedrijven als 3D Systems of het Nederlandse Ultimaker zijn zeer succesvol met de verkoop van goedkope, op de consument gerichte 3D-printers. Wereldwijd werden vorig jaar zeker 60.000 van deze apparaten verkocht.

De aandelen van de Amerikaanse 3D-printerbouwer Stratasys zijn volgens ABN in een jaar tijd zelfs bijna 480 procent in waarde gestegen. „De laagjestechniek van 3D-printers werkt niet alleen met plastic, maar ook met zilver en andere metalen. Er zijn zelfs plannen om pizza’s te printen”, weet ABN-econoom David Kemps. „Het heeft nog een hoog nerdgehalte, maar 3D-printen spreekt de jeugd erg aan. Industrie kan ook cool zijn.”

In het zakelijke segment loopt de medische branche voorop bij het inzetten van de techniek: veel gehoorapparaten en veel gebitelementen worden tegenwoordig op maat uit de printer getoverd.

De grootste groeikansen liggen volgens Kemps in de industriële sector. Vorig jaar zijn er maar 15.000 industriële systemen voor 3D-printen verkocht. De aanschafprijs is nog hoog, de productiesnelheid is relatief laag, en lang niet alle materialen zijn geschikt.

In Nederland houden nu nog zo’n 30 bedrijfjes zich met 3D-printen bezig. Dat is inclusief architectenbureau’s die de techniek gebruiken voor het maken van maquettes. Als de industrie ook echt gaat produceren met 3D-printers, biedt dat tal van mogelijkheden, benadrukt Kemps. „Voor het maken van unieke onderdelen voor bijvoorbeeld oldtimers en vliegtuigen is het ideaal.”

3D-printing is geen wondermiddel, maar het biedt innovatieve bedrijven wél de mogelijkheid om zich te onderscheiden, stelt de econoom. „3D-printing maakt maatwerk mogelijk. Daarnaast bespaart het veel afval en dus onkosten en worden voorraden overbodig doordat vraag en productie direct op elkaar kunnen aansluiten. Het beïnvloedt het maakproces en de hele manier van denken.”