De in Urk woonachtige christelijke gereformeerde emeritus predikant overhandigde burgemeester P. C. van Maaren van Urk het eerste exemplaar van zijn boek ”Licht en schaduw van het Urker kerkelijk leven”. Voorafgaand daaraan vertelde hij over de kerkgeschiedenis van het voormalige eiland. De Reformatie kreeg op Urk pas ver in de zeventiende eeuw haar beslag. Dat gebeurde vooral door toedoen van Amsterdam, toen een gereformeerd bolwerk, dat het eiland opkocht voor de scheepvaart. Amsterdam regelde predikanten die op Urk hun gereformeerde geluid lieten horen.

Ds. Brons memoreerde dat Urk in de negentiende eeuw zijn orthodoxe karakter bewaard heeft. Dat is mede te danken aan ds. Jacob Nentjes, die aan de wieg stond van de afscheiding op het eiland. Dat bewaren van het orthodox-gereformeerde karakter onderscheidt Urk volgens de predikant van een aantal andere plaatsen in de biblebelt, onder meer op de Veluwe, die pas sinds het begin van de twintigste eeuw reformatorisch genoemd kunnen worden.

De orthodoxie van Urk wordt, aldus ds. Brons, gekenmerkt door waardering voor cultuur. Hij noemde daarbij de uitvoeringen van toneelvereniging Urk op de planken, die volgens hem in bepaalde orthodox-christelijke gemeenschappen op de Veluwe ondenkbaar zouden zijn.

De predikant hoopt dat het boek een bijdrage zal leveren aan het bevorderen van de saamhorigheid die Urk kenmerkt, ook op kerkelijk gebied. Hij noemde het „triest dat er zo veel kerkscheuringen hebben plaatsgehad” maar ook „uniek dat bijna alle Urker kerken zich baseren op Schrift en belijdenis. De bevolking is niet alleen in naam gereformeerd, maar ook in de beleving. Daar moeten we zuinig op zijn. De dreiging van de satan openbaart zich op veel manieren. De secularisatie komt van alle kanten op ons af. We moeten kritisch naar onszelf kijken en ons afvragen of we wel in de weg van de Heere gaan.”