Dinsdagochtend vermoordde een Palestijn een Joodse kolonist, Eviatar Borovsky (31), die woonde in een nederzetting op de Westbank. De moordenaar was onlangs vrijgelaten uit een Israëlische gevangenis, waar hij zat vanwege het gooien van stenen.

Direct na de dood van de Israëliër laaide de onrust in de Westbank hoog op. Inwoners van Joodse nederzettingen vielen Palestijnse huizen aan en het kwam op veel plaatsen tot confrontaties. Het leger en de veiligheidstroepen waren de hele dag druk doende om de gemoederen weer enigszins tot bedaren te brengen.

Ondertussen heeft Israël, nadat terroristen vanuit de Sinaïwoestijn enige tijd geleden de zuidelijke badplaats Eilat hadden beschoten met raketten, voor het eerst in maanden weer een terrorist omgebracht in de Gazastrook. Volgens Hamas, de terreurorganisatie die het in Gaza voor het zeggen heeft, een duidelijke provocatie van de regering in Jeruzalem en een schending van het eerder tussen Israël en Hamas gesloten bestand. Israël ziet de actie als een logische vergelding na de beschieting met raketten vanuit de Sinaï.

Aan de noordgrens van Israël nadert de spanning inmiddels het kookpunt. De situatie in Syrië is zo complex dat zelfs de uitmuntende veiligheidsdiensten in Israël niet meer goed lijken te weten welke kant het daar opgaat. Voor Israël is het van het allergrootste belang te weten wie de zeggenschap heeft over het chemische wapenarsenaal van Syrië. Als die wapens in handen dreigen te vallen van Hezbollah, zal de Joodse staat namelijk niet aarzelen in te grijpen. Omdat Hezbollah die wapens zomaar tegen Israël kan inzetten.

Ondertussen zit het vredesproces muurvast, zo er nog van een vredesproces kan worden gesproken. Opvallend genoeg was het woensdag premier Netanyahu zelf die waarschuwde dat het uitblijven van een overeenkomst met de Palestijnen uiteindelijk een grote bedreiging is voor de Joodse identiteit van Israël.

In het Israëlische leger wordt, zeker na de moord op een kolonist, daarbij steeds openlijker gesproken over het gevaar van het uitbreken van een derde intifada. Sommige militairen zeggen zelfs dat die derde intifada er feitelijk al is.

Men hoeft geen militair strateeg te zijn om te zien dat Israël momenteel, ook al lijkt het oppervlakkig bezien heel rustig in het land, van diverse kanten in zijn bestaan wordt bedreigd. Niet voor niets heeft het leger, totaal onverwachts, een grootschalige oefening afgekondigd in het noorden van het land. Want oefenen is in Israël altijd meer dan materieel uitproberen en kijken of alles werkt. Daarvoor zijn er in de korte geschiedenis van de Joodse staat te veel momenten geweest waarbij oefeningen bijna naadloos overgingen in oorlog.