Winsemius werd tussen 1970 en 1991 bekend met historische romans over diverse Oranjeprinsessen: ”Marijke Meu”, ”Amalia van Solms, meer dan schone schijn” en ”Prinses Marianne, verguisd, bemind”. Haar bundel ”Vrouwen van Oranje” bereikte zelfs prinses Máxima – die in 2001 iets over haar voorgangsters wilde lezen.

Winsemius was gefascineerd door het verleden. „Mijn voornaamste drijfveer is het verlangen mensen een beetje begrip voor de geschiedenis bij te brengen”, zei ze in 1998 in een interview met deze krant. „Als je geen geschiedenis hebt, heb je geen geweten.”

Ze begon haar schrijversloopbaan echter niet met historische romans, maar met verhalen, kinder- en meisjesboeken en familieromans, soms onder de naam Dieuwke Bakker-Winsemius.

Haar eerste verhaal verscheen in het vrouwenblad Libelle. Inmiddels staan er meer dan 75 titels op haar naam, waaronder historische romans over Kaat Mossel, Maria Sibylla Merian en Anna Maria van Schurman.

„Ik wil mezelf niet direct zo’n goede christen noemen”, zei ze in 1998, „maar ik denk niet dat ik me zou kunnen verplaatsen in de gedachtewereld van iemand die niet gelooft, die geen houvast heeft. Anna Maria is een voorbeeld van iemand die dat houvast wel had. Zij was beroemd, maar ze zette álles opzij om alleen God te dienen.”

Dat verklaart de tekst van Anna Maria van Schurman op de rouwkaart van Dieuwke Winsemius: „’k Sal de treden Jesu tellen om daernaer mijn loop te stellen.”