Thuis
Toen ik op de lagere school zat, was mijn moeder altijd thuis en wachtte me na schooltijd op met thee. En hoewel thee nu niet echt mijn lievelingsdrankje was, gaf haar aanwezigheid me een heerlijk vertrouwd gevoel. Als ze eens niet klaarzat –en dat gebeurde vooral in de schoonmaaktijd– was ik bijna beledigd, want wie moest nu de thee inschenken? In mijn (wel heel egoïstische) ogen hoorde ze gewoon klaar te zitten als ik uit school kwam, en altijd thuis te zijn.
Dat is nu meestal anders. De meeste moeders hebben een baan(tje) en dat betekent dat hun kindertjes meestal zelfstandiger opgroeien dan ik destijds en uitstekend zelf thee kunnen inschenken.
Waar ik me wel over verbaas, is de steeds grotere onverdraagzaamheid als vrouwen vertellen dat ze niet buitenshuis werken. Zo vertelde een moeder dat ze bij het schoolhek niet meer durfde te vertellen dat ze niet werkte. Andere ouders reageerden daar namelijk heel vervelend op. „Ik word aangekeken alsof ik uit de achttiende eeuw kom en moet verdedigen waarom ik niet werk. Ik zou me hierdoor niet ontwikkelen; eigenlijk vinden ze me gewoon ouderwets.”
Even voor de goede orde, ik heb niets tegen moeders met een betaalde baan. Maar waarom laten we moeders die thuis willen blijven niet in hun waarde? We gaan nu toch niet vinden dat je van ”thuiszitten” dom wordt? Ten eerste kun je je thuis ook ontwikkelen. Je kunt thuis de krant lezen, een goed boek lezen en als je tijd overhebt studeren. En mocht je je vervelen, scholen zitten te springen om zwemmoeders, voorleesmoeders, overblijfmoeders en ik weet niet welke moeders nog meer. Daarnaast is er genoeg vrijwilligerswerk te doen, bijvoorbeeld in de zorg.
En is thuisblijven zonde van je studie? Gebruik je die kennis dan alleen bij een baan buitenshuis? „Ja, maar thuis praat ik de hele dag alleen met mijn kinderen”, hoorde ik eens iemand zeggen. Net alsof je op je werk de hele dag gesprekken op niveau voert. Als je op een verzekeringskantoor werkt, gaan de gesprekken over het algemeen over schade en uitkeringen. Op school geef je onder andere les in lezen en schrijven. Echter, een hele dag ”maan, roos, vis, vuur” aanleren, vergt evenmin het uiterste van je intelligentiequotiënt.
„Als ik werk, ben ik een betere moeder.” Dat zou best kunnen. Maar dat geldt lang niet voor alle moeders. En ik vind het van wijsheid getuigen als je je kwaliteiten inzet waar ze het beste tot hun recht komen en de keuze maakt thuis te blijven. Natuurlijk is het waar dat thuis zijn alleen nog geen goede moeder van je maakt, maar het kan toch niet zo zijn dat ook wij thuisblijfmoeders als uitzonderlijk gaan beschouwen. Laten we afspreken dat wij vrouwen elkaar weer en meer gaan waarderen.
