Voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog was een kwart van de bevolking van Krakow Joods. Nu zijn er van de toen­malige 65.000 nog een paar honderd over. Maar het Joodse leven in de Poolse stad bloeit weer. Het Joodse erfgoed is hier overal.

Speciaal vind je dat in de Joodse wijk Kazimier. Paradoxaal genoeg kreeg het een impuls door een film over de Tweede Wereld­oorlog. ”Schindler’s List” vertelt het verhaal van Oskar Schindler, die met zijn DEF (Duitse Emaille Fabriek) honderden Joden van de dood redde. De fabriek is nu een museum. Hier ‘beleef’ je de wrede geschiedenis van de Joden in Krakow.

Onder andere die van het getto van Krakow. Zo’n 20.000 Joden werden in de oorlogsjaren uit hun huizen verdreven en moesten in een nieuwe wijk –waar normaliter plaats was voor 3500 mensen– een onderkomen vinden. Per persoon bleef er niet meer over dan 2 vierkante meter.

De bezittingen die de Joden zogenaamd mochten meenemen, moesten ze op de verzamelplaats achterlaten. Het laat zich raden dat dit een chaos werd. In die zin is de verbeelding hiervan een misser. De keurig gerangschikte stoelen op het plein wekken een verkeerde indruk.

Veel is er niet meer over van het getto, maar er zijn nog een paar stukjes muur. De vorm ervan moet een Joodse grafzerk verbeelden. De wijk is nu erg in trek. Hoewel het allemaal tamelijk vervallen oogt, zijn de huizen er gewild en duur.

En ook de tram stopt weer op het voormalige gettoplein, in tegenstelling tot de oorlogs­jaren. Toen reed de blauwe tram gewoon door. Voor de Joden bestond er maar één halte, die van de vernietiging.