Nadat er op de sjofar was geblazen vertrok er een lange stoet met ruim 12.000 deelnemers, vooral Joodse studenten. Ze kwamen overal vandaan. Het werd een stille tocht van Auschwitz naar Birkenau. Het ene kamp uit, het andere in. Een wandeling van 3 kilometer naar wat de Israëliërs de grootste Joodse begraafplaats ter wereld noemen.

Langzaam trok de stoet voorwaarts. Verschillende malen werd er halt gehouden, rekening houdend met het tempo van de overlevenden.

In Birkenau werd tussen de ruïnes van de gaskamers een herdenking gehouden. Maar er waren ook spontane ontmoetingen. In een barak vertelde een oude vrouw die drie kampen overleefd had over de verschrikkingen van die tijd.

Overal liepen jongeren, met de vlag met de davidster. Een teken dat het Joodse volk leeft. Dat er een nieuwe generatie opkomt die zich na deze dag nog meer bewust is van het verleden.

Dinsdag wordt er weer een andere plek bezocht waar de verschrikkingen van de Holocaust zich hebben voltrokken. Maar de mars is niet af: over een week wordt hij in Jeruzalem voortgezet. Dan wordt er niet gerouwd maar gevierd. De jonge staat Israël bestaat dan 65 jaar.

De onvergetelijke Holocaust; op duizenden plaatsen in West-Europa kreeg die gestalte in doorgangs- en vernietigingskampen. Overgeblevenen bevochten een eigen thuis in Israël. RD-fotograaf Henk Visscher volgt een groep Joodse mensen in Polen en Israël op hun herdenkingstocht in Polen en Jeruzalem. Vandaag deel 2.