Herinneringen aan de oorlog spelen een grote rol, dankzij een verrekijker die de verteller van zijn vader heeft geërfd. Als hij bladert in mappen met de oorlogsherinneringen van zijn vader komt hij een opmerkelijk briefje tegen.

Daaruit blijkt dat er iets aan de hand was met die verrekijker. Het lijkt erop zijn vader de kijker in beslag heeft genomen en in eigen bezit heeft gehouden. Dit zou zich hebben afgespeeld in de meidagen van 1940. Maar wat is de ware toedracht? Speurend naar een antwoord op die vraag fantaseert de verteller erop los. Hij neemt ook concrete stappen om de geschiedenis onder het stof vandaan te halen.

Gedurende het verslag van zijn speurtocht ventileert Van Kooten voortdurend meningen over ouder worden, boeken en communicatie, sociale media en taalgebruik. Hij heeft een uitgesproken hekel aan e-readers, vooral omdat je dan in de trein niet kunt zien wat de persoon tegenover je leest. En tijdens een visite kun je de mentale wereld van de gastheer niet peilen met een blik op de boekenkast als deze zijn bibliotheek digitaal heeft opgeslagen. Een verarming, vindt Van Kooten. Vervelen doe je je niet snel met dit Boekenweekgeschenk, wat ook te danken is aan de vele spitsvondige woordgrappen. Lezers van deze krant zullen moeite hebben met het korte verslag van seksuele jeugdervaringen.

Boekgegevens

”De verrekijker”, Kees van Kooten; uitg. CPNB, Amsterdam, 2013; ISBN 978 90 596 5191 3; 96 blz.; gratis bij aankoop van boeken tijdens de Boekenweek.