Rutte eerde Kooijmans om zijn „enorme kennis en ervaring” en zijn „wijs en bezonken oordeel”. Die kwaliteiten hebben volgens Rutte een grote rol gespeeld bij de benoeming van Kooijmans in 2007 tot minister van Staat.

Kooijmans’ ministerschap in de jaren 90 werd getekend door de oorlog in het voormalige-Joegoslavië en de razendsnelle ontwikkelingen in de Europese Unie in die jaren.

Kooijmans’ hart lag bij de mensenrechten, zei Rutte. „Hij was een man met overtuigingen, maar ook een realist die wist hoe de hazen lopen in het internationale verkeer. Een combinatie van bevlogenheid, kennis van zaken en een goed oog voor het resultaat was kenmerkend voor deze minister.”

Rutte haalde aan hoe Kooijmans ooit zei dat Nederland meer dan genoeg ideeën heeft, maar dat hij niet wist of die door andere landen altijd wel goed werden gevonden. „Misschien te padvinderig”, was Kooijmans’ oordeel.

Kooijmans werd aansluitend herdacht in de Tweede Kamer, waar voorzitter Anouchka van Miltenburg erop wees dat Kooijmans veel bewondering en respect verdient. Ook hier blies Rutte de loftrompet over de gestorven minister van Staat. Hoewel hij met hart en ziel een man was van volkerenrecht en mensenrechten, was hij ook goed in het politieke handwerk, vond Rutte. Hij heeft het leven van velen positief beïnvloed en was deskundig, integer, recht-door-zee, aimabel en realistisch.